չարաչք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑˈɾɑt͡ʃʰkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ չա•րաչք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- չար աչք ունեցող, աչքով տվող
- չարությամբ լցված՝ չարություն արտահայտող աչքերով
- (փխբ․) չարագուշակ ◆ Գիշերն իջավ սև ու չարաչք: (Վահան Տերյան)
- (գվռ․) աչքով տալուց առաջացած հիվանդություն՝ ցավ
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս նախանձ
- տե՛ս դաժան
- տե՛ս չարագուշակ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։