Եհուդա Հալևի
Աբու-Հասան Եհուդա Բեն Շամուել Ռաբբի (եբրայերեն՝ יהודה הלוי, մոտ 1075[1], Տուդելա, Taifa of Sarakusta[1] - մոտ 1141[1], Երուսաղեմ, Երուսաղեմի թագավորություն), հրեա բանաստեղծ և փիլիսոփա։ Հայտնի էր նաև որպես բժիշկ։
Ծնվել է | մոտ 1075[1] Տուդելա, Taifa of Sarakusta[1] |
---|---|
Մահացել է | մոտ 1141[1] Երուսաղեմ, Երուսաղեմի թագավորություն |
Դավանանք | հուդայականություն |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ, աստվածաբան, փիլիսոփա, բժիշկ, գրող և ռաբբի |
Տիրապետում է լեզուներին | իսպաներեն, եբրայերեն[2], արաբերեն և Judeo-Arabic? |
Ուսուցիչ | Isaac Alfasi? |
Judah Halevi Վիքիպահեստում |
Գրել է եբրայերեն, մասամբ՝ արաբերեն։ Հալևիի ժառանգությունը «Դիվանում» ամփոփված աշխարհիկ և կրոնական բանաստեղծություններն են։ Հալևին երգել է բնությունը («Ծովային երգեր»), կնոջ գեղեցկությունը («Պարուհուն», «Հարեմ Եգիպտոսում»), սերն ու բարեկամությունը («Գարուն» են)։ «Խազարի գիրքը» փիլիսոփայական տրակտատում Հալևին շարադրել է հրեականության հիմունքները, քննադատել Արիստոտելի ուսմունքը։
Ծանոթագրություններ
խմբագրելՎիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Եհուդա Հալևի» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 48)։ |