Կուժորսկայա
Կուժորսկայա (ռուս.՝ Кужорская, ադըղե.՝ Хьажъухьабл[2]), ստանիցա Ռուսաստանի Դաշնության Ադըղեայի Հանրապետության Մայկոպի շրջանում, Կուժորա գետի ձախ ափին։ Գտնվում է շրջկենտրոն Տուլսկիից 16 կմ հյուսիս-արևելք, ծովի մակարդակից 232 մ բարձրության վրա։
| Գյուղ | |||
|---|---|---|---|
| Կուժորսկայա | |||
| ռուս.՝ Кужорская ադըղե.՝ Хьажъухьабл | |||
| Երկիր |  Ռուսաստան | ||
| Դաշնային սուբյեկտ | Ադըղեայի Հանրապետություն | ||
| Շրջան | Մայկոպի շրջան | ||
| Համայնք | Kuzhorskoye rural settlement? | ||
| Հիմնադրված է | 1861 թ. | ||
| ԲԾՄ | 232 մ | ||
| Պաշտոնական լեզու | ռուսերեն, ադըղեերեն | ||
| Բնակչություն | 3573[1] մարդ (2019) | ||
| Ազգային կազմ | ռուսներ, հայեր | ||
| Ժամային գոտի | UTC+3 | ||
| Հեռախոսային կոդ | +7 87777 | ||
| Փոստային դասիչ | 385765 | ||
| Ավտոմոբիլային կոդ | 01 | ||
| ՍՎՏԲՀԴ | 79 222 834 001 | ||
| |||
Բնակչությունը
խմբագրել19-րդ դարի վերջերին ուներ 4188 բնակիչ[3]։ 2019 թվականի տվյալներով Կուժորսկայա ստանիցան ունի 3573[1] բնակիչ։
| Բնակչության թվաքանակը | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2002[4] | 2010[5] | 2013[6] | 2014[7] | 2015[8] | 2016[9] | 2017[10] |
| 3554 | ↘3531 | ↗3549 | ↗3562 | ↗3573 | ↗3582 | ↗3588 |
| 2018[11] | 2019[1] | |||||
| ↘3578 | ↘3573 | |||||
2002 թվականի դրությամբ ստանիցան ունեցել է հետևյալ ազգային կազմը. ռուսներ՝ 3093 (87,0%), հայեր՝ 335 (9,4%), ուկրաինացիներ՝ 60 (1,7%), ադըղեներ՝ 10 (0,3%)[12]:
Բնակիչներն զբաղվում են հացահատիկի, ծխախոտի մշակությամբ, այգեգործությամբ, անասնապահությամբ, թռչնաբուծությամբ և մեղվաբուծությամբ։ Ստանիցան ունի տարրական, ութամյա և միջնակարգ դպրոցներ, գրադարան, մշակույթի տուն, մանկապարտեզ, հիվանդանոց, պոլիկլինիկա, էլեկտրասղոցարան, աղյուսի, ձեթի և մրգահյութի գործարաններ, կենցաղսպասարկման կոմբինատ։
Պատմությունը
խմբագրելՀայտնի մարդիկ
խմբագրել- Իվան Սեդին - խորհրդային պետական և կուսակցական գործիչ
- Անատոլի Պրենկո - գրող, Ադըղեայի Պետական մրցանակի դափնեկիր
- Իար Էլտեռուս - ֆանտաստ գրող
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Численность постоянного населения по МО и населенным пунктам Республики Адыгея по состоянию на 1 января 2019 года». Վերցված է 2019-04-04-ին.
- ↑ Меретуков, К. Х. Адыгейский топонимический словарь. — Майкоп: Адыгейское отд-ние Краснодарского книжного изд-ва, 1981. — С. 175. — 180 с. — ISBN 9785901701430
- ↑ Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան
- ↑ «Публикация данных Республики Адыгея по Всероссийской переписи населения 2002 года». Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014-05-21-ին. Վերցված է 2014-05-21-ին.
- ↑ «Всероссийская перепись населения 2010 года. Численность населения Республики Адыгея». Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014-04-13-ին. Վերցված է 2014-04-13-ին.
- ↑ Численность постоянного населения Республики Адыгея на 1 января 2013 года
- ↑ «Численность постоянного населения по МО и населённым пунктам Республики Адыгея по состоянию на 1 января 2014 года с учётом МТП». Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014-04-02-ին. Վերցված է 2014-04-02-ին.
- ↑ «Численность постоянного населения по муниципальным образованиям и населённым пунктам республики Адыгея по состоянию на 1 января 2015 года». Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2015-04-07-ին. Վերցված է 2015-04-07-ին.
- ↑ «Численность постоянного населения по МО и населённым пунктам Республики Адыгея по состоянию на 1 января 2016 года с учётом МТП». Արխիվացված է օրիգինալից 2016-04-06-ին. Վերցված է 2016-04-06-ին.
- ↑ «Численность постоянного населения по МО и населенным пунктам Республики Адыгея по состоянию на 1 января 2017 года с учетом МТП». Վերցված է 2017-05-17-ին.
- ↑ «Численность постоянного населения по МО и населенным пунктам Республики Адыгея по состоянию на 1 января 2018 года». Վերցված է 2018-03-22-ին.
- ↑ Población en 2002 (ռուս.)
- ↑ ««Кужорцы отметили юбилей»». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ նոյեմբերի 5-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 6-ին.
Արտաքին հղումներ
խմբագրելԱյս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 714)։ 
|