Հազկերտ Բ
Հազկերտ[1] Բ (ծ. թ. անհայտ մոտ 407-457), Պարսից արքա 439-ից։ Սասանյանների արքայատոհմից։ Քրիստոնեությունը դիտելով Մեծ Հայքի ու Բյուզանդիայի մերձեցման պատճառ և ձգտելով վերջ տալ հայերի ներքին անկախությանը՝ վարել է Մեծ Հայքի տնտեսական կեղեքման, նախարարների ուժերը ջլատելու և բռնի կրոնափոխության քաղաքականություն, որն առիթ է դարձել հայերի 450-451-ի ապստամբության (Վարդանանց պատերազմ)։
Հազկերտ Բ 𐭩𐭦𐭣𐭪𐭥𐭲𐭩 | |
---|---|
Շահնշահ Էրանի և Անէրանի | |
Իշխանություն | 439 - 457 |
Ծնվել է՝ | Անհայտ |
Մահացել է՝ | 457 |
Երկիր | Սասանյան Պարսկաստան |
Նախորդ | Վռամ (Վահրամ) Ե |
Հաջորդող | Որմիզդ Գ |
Տոհմ | Սասանյաններ |
գերիշխան | |
Հայր | Վռամ (Վահրամ) Ե |
Երեխաներ | Balash?, Պերոզ, Hormizd III? և Զարեհ Սասանյան |
Հավատք | Զրադաշտականություն |
Աղբյուրներ
խմբագրել- ↑ Հովհաննես Բարսեղյան (2006). «Աշխարհագրական անունների հայերեն տառադարձության մասին որոշում». Տերմինաբանական և ուղղագրական տեղեկատու. Երևան: 9-րդ հրաշալիք. էջ 59. ISBN 99941-56-03-9.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հազկերտ Բ» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 45)։ |
Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ |