Ջոն Գարանդ (անգլ.՝ Jean Cantius Garand, հունվարի 1, 1888(1888-01-01)[1][2], Saint-Rémi, Les Jardins-de-Napierville, Մոնտերեժի, Քվեբեկ, Կանադա - փետրվարի 16, 1974(1974-02-16)[1][2], Սփրինգֆիլդ, Մասաչուսեթս, ԱՄՆ), ամերիկա-կանադացի զինագործ կոնստրուկտոր, որը երկար ժամանակ աշխատել է Մասաչուսեթսի Սփրինգֆիլդի զինանոցում։

Ջոն Գարանդ
Դիմանկար
Ծնվել էհունվարի 1, 1888(1888-01-01)[1][2]
ԾննդավայրSaint-Rémi, Les Jardins-de-Napierville, Մոնտերեժի, Քվեբեկ, Կանադա
Մահացել էփետրվարի 16, 1974(1974-02-16)[1][2] (86 տարեկան)
Մահվան վայրՍփրինգֆիլդ, Մասաչուսեթս, ԱՄՆ
Քաղաքացիություն Կանադա և  ԱՄՆ
Մասնագիտությունգյուտարար և ճարտարագետ
Պարգևներ և
մրցանակներ
 John C. Garand Վիքիպահեստում

Առաջին հերթին հայտնի է որպես M1 Garand ինքնալից հրացանի գյուտարար՝ ամերիկյան բանակի կողմից ընդունված առաջին ինքնալից հրացաններից մեկը։ Այս հրացանը լայնորեն օգտագործվել է ԱՄՆ-ի բանակում և ԱՄՆ-ի ծովային հետևակի կորպուսում Երկրորդ համաշխարհային և կորեական պատերազմների ժամանակ։ Հատկանշական է, որ Գարանդը նախագծել և արտադրել է ոչ միայն ինքնալիցը, այլ նաև դրա մասսայական արտադրության մեքենաներն ու սարքավորումները։

Կենսագրություն

խմբագրել

Ծնվել է Կանադայում ( Քվեբեկ նահանգ), Սան Ռեմիի մոտ գտնվող ագարակում[6]։ Մոր մահից հետո, 1899 թվականին, հայրը տեղափոխվել է Ջևեթ Սիթի (Կոնեկտիկուտ նահանգ)։ Մինչև 11 տարեկան դպրոց է հաճախել, հետո սկսել է աշխատել տեքստիլ գործարանում։ Հետաքրքրվելով զենքով՝ Ջոնը սովորել է կրակել[7], իսկ ազատ ժամանակ մարզվել է հրաձգարանում և մտածել հրաձգային զենք ստեղծելու մասին։ Աշխատելով տեքստիլ ֆաբրիկայում՝ Գարանդը ստացել է մեխանիկի որակավորում և 1909 թվականին տեղավորվել «Բրաուն և Շարպ» գործիքների արտադրության ընկերությունում, որը գտնվում էր Փրովիդենսում՝ Ռոդ Այլենդում։ 1916 թվականին նա աշխատանք է գտել Նյու Յորքի գործիքներ արտադրող ընկերությունում՝ միաժամանակ շարունակելով հրաձգություն սովորել Բրոդվեյում[8]։ 1920 թվականին Գարանտը ստացել է ամերիկայի քաղաքացիություն[9]։

Զենքի մշակում

խմբագրել

Գարանդը պրոֆեսիոնալ զենք սկսեց մշակել 1917 թվականին։ Այդ տարում ԱՄՆ-ի բանակը մրցույթ էր հայտարարել թեթև գնդացիր ստեղծելու համար, և հենց Գարանդի կոնստրուկցիան է ընտրվել ԱՄՆ-ի պաշտպանության նախարարության կողմից։ Գարանդը աշխատանքի է ընդունվել Վաշինգտոնի ստանդարտների բյուրոյում։ Նրան էր հանձնարարված զենքի կատարելագործումը։ Առաջին մոդելը ներկայացվել է միայն 1919 թվականին, այսինքն՝ Առաջին համաշխարհային պատերազմի ավարտից հետո, սակայն կառավարությունը Գարանդին թողել է Սփրինգֆիլդի զինանոցում՝ Մասաչուսեթսում, որպես ինժեներ, որտեղ նա աշխատել է 1919 թվականի նոյեմբերի 4-ից մինչև 1953 թվական թոշակի անցնելը[10]։

Սփրինգֆիլդում Գարանդը առաջադրանք է ստացել ստեղծել ինքնալից հրացանի և կարաբինի նախատիպը, որտեղ պարկուճը նետելը և հաջորդ փամփուշտի լրացնելը պետք է կատարվեին վառոդ գազերի միջոցով, որոնք դուրս են գալիս փողից։ ԱՄՆ-ի բանակի բոլոր դիտողությունները հաշվի առնելով՝ հրացանի մշակման գործում արդյունավետ, հուսալի և հեշտ մշակումը տևել է 15 տարի[11][12]։ Արդյունքում ստացվեց  M1 30 տրամաչափի ինքնալից հրացան, որը արտոնագրվել է 1932 թվականին[13] և ԱՄՆ բանակի կողմից ընդունվել է 1936 թվականի հունվարի 9-ին։ Նրա զանգվածային արտադրությունը սկսվել է 1940 թվականին։ Այն փոխարինեց M1903 Springfield հրացանը և դարձավ առաջնային հետևակային զենք, որը կոչվում էր Գարանդա հրացան[14]։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ավելի քան չորս միլիոն M1 հրացան է արձակվել[15]։ Գարանդի հրացաններն ապացուցել են իրենց արդյունավետությունն ու հուսալիությունը և ստացել գեներալ Մակարթուրի բարձր գնահատականը[16]։ Գեներալ Փաթոնը M1 Garand հրացանը անվանել է «երբևէ ստեղծված հզորագույն միջոցը պատերազմ վարելու համար»[17]։

1940-ական թվականների վերջին և 1950-ական թվականների սկզբին Գարանդը մշակել և կառուցել է «Բուլլ-պապ» սխեմայով ավտոմատ հրացանի նախատիպը։ Այն օգտագործում է փամփուշտը նույն ձև, ինչպես M1-ը, բայց խանութը, ավտոմատացումը և ձևը բոլորովին այլ են[18]։ Այս հրացանը հնարավորություն է ունեցել փոխհրաձգության անցնել, իսկ հրաձգության տեմպը մոտ 600 կրակոց է եղել մեկ րոպեում[19]։ 1953 թվականին Գարանդի թոշակի անցնելուց հետո հրացանի երկրորդ տարբերակի վրա աշխատանքը դադարեցվել էր։ Նախագիծը փակվել է, իսկ հրացանը 1961 թվականինին ուղարկվել է Սփրինգֆիլդի զինանոցի թանգարան։ Գարանտը Սփրինգֆիլդի զինանոցում խորհրդատուի պաշտոնում մնացել է 1953 թվականին պաշտոնաթող լինելուց հետո։

Գարանտը ոչ մի ռոյալթի չի ստացել իր հրացանի համար, չնայած այն բանին, որ 1936 թվականի հունվարի 20-ից դրանք թողարկվել են ավելի քան վեց ու կես միլիոն հատ։ Այդ գյուտի բոլոր իրավունքները պատկանում էին ԱՄՆ կառավարությանը[10][20][21]։ Կոնգրես էր ուղարկվել 100,000 դոլար արժողությամբ Գարանդի պարգևատրման մասին օրինագիծը, սակայն այն չի ընդունվել։

Ջոն Գարանդը մահացել է Մասաչուսեթս նահանգի Սփրինգֆիլդ քաղաքում 1974 թվականին։ Թաղված է Սփրինգֆիլդի Գիլքերսթ պարկ գերեզմանատանը։

Ընտանիք

խմբագրել

1930 թվականի սեպտեմբերի 6-ին Օլբանիում Գարանդն ամուսնացավ Կանադայից ժամանած ֆրանսիացի մի այրի կնոջ՝ Նելլի Բրյուս Շեփարդի հետ (1900 թվականի օգոստոսի 3-ից մինչև 1986 թվականի փետրվարի 25-ը)։ Նա ուներ երկու դուստր նախորդ ամուսնությունից, ինչպես նաև դուստր և որդի Գարանդից[22][23][24][25]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Encyclopædia Britannica
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Roglo — 1997. — ed. size: 10000000
  3. https://www.asme.org/about-asme/honors-awards/achievement-awards/holley-medal
  4. https://www.science.org/doi/10.1126/science.99.2571.276
  5. https://thejohnscottaward.github.io/jsc/1901-1950.html
  6. Общим предком всех Гарандов в Северной Америке является Пьер Гаран (~1643 — 1700) из Руана, Франция.
  7. Hoffman, Jon T. A History of Innovation: U.S. Army Adaptation in War and Peace.
  8. McCarten, John The Man Behind the Gun (und) // Reader's Digest. — The Reader's Digest Association, 1943. — Т. 42. — № 253. — С. 51—54.
  9. «John C. Garand». Encyclopædia Britannica. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 1-ին.
  10. 10,0 10,1 Genius of Springfield, Springfield Armory National Historic Site, NPS
  11. Bruce N. Canfield. The Unknown M1 Garand, American Rifleman, 142 (January 1994): 46-49.
  12. Hindsight: A Critique Of The M1 Garand, December 14, 2014.
  13. U.S. Patent #1892141
  14. He Invented the World’s Deadliest Rifle, Popular Science, December 1940, p. 68.
  15. Bruce N. Canfield. The Winchester Garand, American Rifleman, Volume 153 (April 2005), pp. 46-49.
  16. The Garand Rifle, Chicago Tribune, February 26, 1942.
  17. Rose, Alexander. American Rifle: A Biography. New York: Bantam Dell, 2008, p. 319.
  18. Garand T31 aka Bullpup .30
  19. Springfield Armory Museum: U.S. RIFLE GARAND T31 «BULLPUP» .30 (T65E1) SN# 1
  20. Garand Gave Rifle to U.S., The New York Times, March 4, 1942.
  21. Постановление суда о том, что права на винтовку Гаранда M1 принадлежат США: Burke v. United States, Court of Claims, 827 °F.Supp 827, October 7, 1946.
  22. 1930 US Census, 7 April 1930, Springfield, MA, Sheet 5B, line 98
  23. 1940 US Census, 16 April 1940, Springfield, MA, Sheet 13B, line 72
  24. Объявление о свадьбе, The Springfield Republican, 5 October 1930, p. 6.
  25. John C. Garand obituary, The Springfield Republican, 17 February 1974, p. 62.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ջոն Գարանդ» հոդվածին։
  NODES
Association 1
innovation 1
os 1