ազգուտակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑzɡuˈtɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ազ•գու•տակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (հվքկն․) ազգը՝ տոհմը ամբողջությամբ, բոլոր ազգականները
Հոմանիշներ
խմբագրել- ազգականություն
- ազգություն, ազգայնություն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ազգուտակ(ը) | ազգուտակեր(ը) |
| Սեռ. | ազգուտակի | ազգուտակերի |
| Տր. | ազգուտակի(ն) | ազգուտակերի(ն) |
| Հայց. | ազգուտակ(ը) | ազգուտակեր(ը) |
| Բաց. | ազգուտակից | ազգուտակերից |
| Գործ. | ազգուտակով | ազգուտակերով |
| Ներգ. | ազգուտակում | ազգուտակերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։