գրավ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɾɑv]
վանկեր՝ գ(ը)•րավ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն grav, պարսկերեն girav: Թերևս խառնվել է բուն հայերեն՝ հնդեվրոպական *ghrebh- «բռնել, իրեն քաշել» արմատից բխող հայերեն ձևերի հետ։
Գոյական
- շարժական կամ անշարժ գույք, իր կամ գումար, որ պարտապանը հանձնում է պարտատիրոջը, որպես պատքի վերադարձման երաշխիք, գրավական
- պարտատիրոջ մոտ պարտապանի թողած գրավականը
- տե՛ս նախավճար
- գրավ դնելը
- տե՛ս գրազ
- (տնտգ․) լրացուցիչ միջոց է, որով ապահովվում է գրավառուի հանդեպ գրավատուի հիմնական պարտավորությունների կատարումը
- (ֆին․) գրավի առարկա կարող է լինել շրջանառության մեջ գտնվող ցանկացած գույք, որի վրա օրենսդրությամբ թույլատրվում է բռնագանձում տարածել
- (իրավգ․) խափանման միջոց, որի էությունը կայանում է նրանում, որ քրեական վարույթն իրականացնող մարմնի տրամադրության տակ մեղադրյալի գտնվելն ապահովելու նպատակով մեկ կամ մի քանի անձինք դրամի, արժեթղթերի կամ այլ արժեքների ձևով ներդրում են կատարում դատարանի դեպոզիտ
- (իրավ․) գրավի իրավունքը գրավատուի գույքի նկատմամբ գրավառուի գույքային իրավունքն է, որը միաժամանակ միջոց է գրավառուի հանդեպ պարտապանի ունեցած դրամական կամ այլ պարտավուրության կատարման ապահովման համար
- (տնտգ․) պարտավորությունների կատարումն ապահովելու հիմնական եղանակներից մեկն է, ներկայացնում է վարկատուի իրավասության համալիրը այն գույքի նկատմամբ, որը պարտապանը կամ որպես այդպիսին ներկայացված անձը առանձնացրել են որպես պարտապանի կողմից իր վրա վերցրած պարտավորությունների կատարման երաշխիք
- կանխման միջոցառումների տեսակ, որը կայանում է մեղադրյալի կամ կասկածյալի կողմից փողը կամ արժեքները դատարանին ավանդ մուծելու մեջ որպես քննիչի, դատարանի կամ դատախազի կանչերին ներկայանալու ապահովություն
- մի շարք պետություններում գոյություն ունի ընտրական գրավ
Հոմանիշներ
խմբագրել- գրավադրություն, արբոն, ռեմոն (հնց․)
- երաշխիք, հավաստիք, առհավատչյա, գրավական, ավանդ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Մարկոսյան, Տիգրան Դավթյան, Ամենագործածական տնտեսագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Լեգալ Պլյուս», 2008 — 218 էջ։
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։
- Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։
- Ա․Հ․ Բայադյան, Ֆինանսական բացատրական բառարան, Երևան, «Ասողիկ», 2004 — 334 էջ։
- Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։