Հայերեն

ՄՀԱ՝ [zɡɑst]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ (ը)զ•գաստ

Ստուգաբանություն

Ածական

ուշքը գլխին, զգոն, սթափ աչալուրջ ◆ Ատոմը… պատվիրեց զգույշ ու զգաստ հետևել դեպքերին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Թագավորն այնուամենայնիվ խնդրեց Մուշեղին, պատրաստ լինել և զգաստ: Ստեփան Զորյան
խոհեմ, ողջախոհ, զգաստամիտ ◆ Գրություններ կային, որոնք սակայն նշում էին նրան ուղի նվաստ և հորդորում էին քայլով զգաստ ընթանալ խոնարհության շավղով, առաքինության։ Եղիշե Չարենց
ուշքը վրան, լուրջ, ոչ-հարբած ◆ Ինչու՞ և ո՞ր իրավունքով մարդիկ միմյանցից բաժանվում են զգաստների ու հարբածների, ծառաների ու աշխատանքից արձակավածների։ ◆ Ինչու՞ զգաստ ու կուշտ մարդը հանգիստ քնում է իր տանը, իսկ հարբած և սոված սոված մարդը պետք է անապաստան թափառի։

բարոյապես զուսպ, պարկեշտ ◆ Միջնեկն ըսավ «Զգաստ հիմես, քեզ կ’ընծայեմ մատնիս հրեղեն»։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Եղիր զգաստ որպես սառույցը, ջինջ որպես ձյունը։ ◆ Դարձյալ դու զգաստ չես մնա զրպարտությունից։ Շեքսպիր ◆ Ներսիսյանը տեղից բարձրացավ, զգաստ կանգնեց։ (Քրիստափոր Թափալցյան) ◆ Մաշոտյանը զգաստ կանգնեց ու խնդուն դեմքով գոչեց:-բարի գալուստ, ընկեր կապիտան։ Սերո Խանզադյան ուղիղ դիրք ընդունելու, ձգված կանգնելու, ուշադրություն դարձնելու հրաման ◆ Զգոն, զգաստ, - ձայնեցին ոսեպուհները, - զգա՛ստ, Կաղապար:ընդգել: Դերենիկ Դեմիրճյան զգույշ լինել, զգուշանալ ◆ Միայն զգաստ եղեք այստեղ լուսաններ շատ կան։ (Գարեգին Սևունց)

Հոմանիշներ

սթափ, զգոն, լուրջ, ուշիմ, արթուն, զգաստուն

Արտահայտություններ

զգաստ լինել, զգաստ դառնալ - զգաստ վիճակ ընդունել ◆ Չորս կողմից շեփորները ձգեցին իրենց խստաձայն կոչը՝ զգաստ լինել։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։