խարիսխ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑˈɾisχ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խարիսխ
վանկեր՝ խա•րիսխ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։
Գոյական
- ծովի հատակին կառչող ճանկավոր հարմարանք, որ հաստատուն կանգնեցնում է նավերն ու նավարկության այլ միջոցները ◆ Նավերն ու շոգենավերն, որ իրենց խարիսխների վրա հանգստանում են, … մեղմիկ օրորվում են ծովի երեսին։ (Շիրվանզադե)
- պատվանդան ◆ Բռնության խարիսխ: (Ավետիք Իսահակյան)
- սատար, ապավեն
- փայտյա հաստ հեծան, որ դնում են պատերի մեջ՝ ամրացնելու նպատակով
- սրունք
- ձևավորված հիմք՝ պատվանդան, որի վյւա կանգնեցվում Է սյունը ◆ Սյուների խոյակները պսակված են կանաչ դրասանգներով և գույնզգույն վառերով, որոնք օձապտույտ իջնում են մինչև դահլիճի խարիսխները: (Մուրացան)
- հիմք, հիմունք, հենարան ◆ Որոշված է ստեղծել նոր արվեստ՝ համապատասխան այն տնտեսական-քաղաքական խարիսխի, որ հաստատվել է։ (Ցոլակ Խանզադյան) ◆ Լեզվի մը միությունը և դյուրությունը ազգի գոյության խարիսխն է: (Դասագիրք)
- հիմնական բնակավայր՝ ապաստան՝ կացարան ◆ Դեռ երբեք իմ խարիսխես՝ իմ տունես չէի կտրված։ Զապել Եսայան
- խարիսխի ձև ունեցող նշան, խարսխանշան ◆ Երկու տառերի մեջտեղում զետեղված էր մի խարիսխ: (Րաֆֆի)
- միջոց, հնար ◆ Իմ միակ հույսը, իմ միակ ապավենը, իմ փրկության խարիսխը դու էիր։ (Նար-Դոս) ◆ Մերժեց իրեն պարզված փրկության խարիսխը : (Վահրամ Փափազյան)
- եռանկյունու կամ բուրգի հիմքը
- էլեկտրական մեքենայի պտտվող մասը ◆ Նախ փականագործություն սովորեց, հետո առաջարկեցին աշխատել որպես մոտորների խարիսխի փաթաթող։ (Բոգդան Վերդյան)
- ժամացույցի ճոճանակի կարգավորիչ
- ռազմական հենակետ։ ◆ Ջիբրալտարը կրնա մնալ անգլիական ռազմական խարիսխ։ (Մամուլ)
- խարիսխ նետել ◆ «Ավրորան» խարիսխ էր ձգել «Բալթիկ գործարանի» առաջ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Նավը խարիսխ կը նետեր։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Մի խումբ բանվորներ խարիսխ ձգեցին Էնգելսի փողոցում։ (Մամուլ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- պատվանդան (արձանի, կոթողի)
- հիմք
- նավախարիսխ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։