հիվանդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hiˈvɑnd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հիւանդ
վանկեր՝ հի•վանդ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *pēpnto-՝ *pē(i)- «ցավեցնել, վնասել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն papa- «հիվանդ», լատիներեն paenuria «պակաս», թերևս նաև հեգ։
Ածական
- որևէ հիվանդությամբ տառապող, որևէ տեսակետից անառողջ
- հիվանդության նշան հանդիսացող, հիվանդության արտահայտություն ունեցող ◆ Հիվանդ ձայն՝ հայացք։
- ախտաբանական փոփոխության ենթարկված, խանգարված (գործարանների մասին)
- վնասված, աշխատելու անկարող
- թույլ, տկար
- (փխբ․) հուզված, շփոթված
- վնասակար
Գոյական
- հիվանդ մարդ (և կենդանի)
Հոմանիշներ
խմբագրել- անառողջ, վատառողջ, ապառողջ, տկար, ախտավոր, ախտակիր, ցավագար, (հնց․) ախտացյալ, ախտաժետ, ախտանկյալ, ախտունակ, մարմնահար, խոթ, (գվռ․) հիվանդկախ, խրամուլիկ, մաժաժոր, չոռոտ
- տե՛ս անկարող
- տե՛ս թույլ
- տե՛ս վնասակար
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։