հյուրընկալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hjuɾəŋˈkɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հիւրընկալ
վանկեր՝ հյու•րըն•կալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- հյուր ընդունող, հյուր սիրող, հյուրասեր
- (փխբ․) հաճելի, դյուրեկան, գրավիչ ◆ Տաղավարը շրջապատված է փոքրիկ հյուրընկալ սեղաններով։ (Բ. Քելերման)
- իր մեջ, իր գիրկը ընդունող, իր գրկում տեղ տվող ◆ Հյուրընկալը հողն է վերջում՝ թե՛ ծերունուն, թե՛ ջահելին (Շոթա Ռուսթավելի)
- (պատմ․) հյուրատուն (1)
Գոյական
- նա, որի մոտ մեկը հյուր է մնում
Հոմանիշներ
խմբագրել- հյուրատեր, ասպնջակ, ասպնջական, հացամեծար, պատվամեծար
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։