հրամայել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɾɑmɑˈjɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հ(ը)•րա•մա•յել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- հրաման տալ՝ արձակել
- կարգադրել, պատվիրել
- իր կամքը թելադրել՝ պարտադրել
- հաճություն հայտնել, բարեհաճել, թույլ տալ
Հոմանիշներ
խմբագրել- հրամանատրել, (հզվդ․)՝ հրամատրել, հրամանել, հրամել, հրաման տալ, հրաման արձակել, հրաման անել
- կարգադրել, պատվիրել, ասել (խսկց․)
- պարտադրել, թելադրել
- բարեհաճել, թույլատրել, թույլ տալ
- տե՛ս հրահանգել (1)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։