հրթիռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɾtʰir]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հ(ը)ր•թիռ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հրավառության, ինչպես և ռազմական ազդանշանների համար գործածվող արկ, որ արձակվելով օդի մեջ վառվում և պայծառ լույս է արձակում
- ռեակտիվ շարժիչով թռչող ապարատ
- (ռազմ․) գազային հոսանքի՝ շերտի ռեակցիայով շարժման մեջ դրվող մարտական արկ
- (պաշտանվ․) ինքնուղղորդման համագարգով կառավարվող զենք, որը արձակումից հետո ինքնուրույնաբար որոնում ու խոցում է նշանակետը
Հոմանիշներ
խմբագրել- արկ
- հրափամփուշտ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։