ողնաշար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔʁnɑˈʃɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ողնաշար
վանկեր՝ ող•նա•շար
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱրմատ՝ ողն, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ շար:
Գոյական
- (կզմխս․) մարդու և շատ կենդանիների կմախքի հիմնական մասը, որ կազմված է իրար հետ միացած շարժուն ողերի շարքից, ողնասյուն, ողնահար ◆ Գնդակը ջարդել է մեջքի ողնաշարը: (Ակսել Բակունց)
- (խոհր․) խոհարարությունում օգտագործում են ջրալի կերակուրներ պատրաստելիս
- (փխբ․) մեջք
- (փխբ․) որևէ կերտվածքի՝ շինվածքի և այլնի հիմնամասը կազմող սյունաձև հենարանը ◆ Բնակիչների է թողնված դուռ-լուսամուտների ծռմռված ողնաշարերն ուղղել։ (Սովետական Հայաստան)
- (փխբ․) տոկունություն, հաստատամտություն, դիմացկունություն, կամքի ուժ, ◆ Նա ողնաշար չունեցող մարդ է։ ◆ Զինված ուժերը… փշրեցին հիտլերյան բանակի ողնաշարը: (Մամուլ)
- (փխբ․) հիմնական՝ կենտրոնական՝ գլխավոր մասը՝ կորիզը
Հոմանիշներ
խմբագրել- (կզմխս․) ողնասյուն, ողնահար, ողնափող, (գվռ․)՝ մեջքահոռ, հոռ, հուռ, իլիկ, շառավող, շարողիկ, սեռ, որոկ-ոսկոր, մեջքի հոռ
- սռհար
- տե՛ս մեջք
- տե՛ս հիմնակմախք
Արտահայտություններ
խմբագրել- ողնաշարը կոտրել - նույնն է՝ մեջքը կոտրել
- ողնաշար ունենալ - հաստատակամ՝ հետևողական լինելը, առանց վախենալու՝ տատանվելու իր սկզբունքները պաշտպանելու խիզախություն ունենալ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։