պահ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑh]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պահ
վանկեր՝ պահ
պահ 1
խմբագրելՁայնարկություն
խմբագրել- զարմանքի՝ հիացմունքի՝ ափսոսանքի բացականչություն՝ վա՜հ, օ՜հ
- (լեզվբ․) տե՛ս պահում
Հոմանիշներ
խմբագրել- վա՜հ, վա՜, բա՜հ, վա՜խ, օ՜հ
| Թարգմանություններ | |
| |
պահ 2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
խմբագրել- (նորբ․) կարճ՝ կարճատև ժամանակ, րոպե, ակնթարթ ◆ Փակում եմ հոգնած աչքերս մի պահ: Եղիշե Չարենց
- որևէ բանի տեղի ունենալու՝ վրա հասնելու ժամանակը ◆ Իրիկվան պահին խրխինջ ու քրքիջ… լցվում է հանկարծ անտառն աղմուկով։ Հովհաննես Թումանյան
- որևէ երևույթի՝ գործունեության՝ իրադարձության զուգադիպող ժամանակը ◆ Նրա ներս մտնելու պահին հռետորը մի հեգնական ժպիտ խաղացրեց դեմքին։
- պատմության՝ որևէ բանի ընթացքի՝ զարգացման առանձին շրջան՝ ժամանակաշրջան ◆ Պատմության ամենադժվարին պահերին մեր ժողովուրդը մի մարդու պես պաշտպանել է իր հայրենիքը։
- հարմար առիթ՝ ժամանակ ◆ Նա աշխատում էր գտնել հարմար պահը՝ հակառակորդին հարվածելու համար։
- (հնց․), (արևմտհ․) դասաժամ ◆ Գիտեմ ձեր պայմանագրությունը շաբաթական քսանչորս պահ դաս։ (Գարեգին Սևունց)
- (լեզվբ․) հնչյունի արտասանության երկրորդ փուլը, երբ արտասանական գործարանները ընդունել են տվյալ հնչյունի արտասանության համար անհրաժեշտ դիրքը, հնչյունի արտասանության երեք փուլերից երկրորդը։
- (պատմ․) երեք ժամվա տևողություն ◆ Գիշերվա առաջին՝ չորրորդ պահ:
Հոմանիշներ
խմբագրել- ակնթարթ, րոպե, վայրկյան, ականաքթիթ (հզվդ․)
- ժամանակ, ժամանակամիջոց, միջոց (փխբ․), ատեն (արևմտհ․), կացք
- տե՛ս ժամանակաշրջան
- առիթ, ժամանակ
- տե՛ս դասաժամ
| Թարգմանություններ | |
պահ3
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *pahr (*<pavra-pavra). հմմտ. պարթևերեն pahr «պահպանություն», միջին պարսկերեն pās «պահակ»։
Գոյական
խմբագրել- պահելը, պահպանություն (գործածվում է առավելապես կապակցությունների մեջ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս պահպանություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- պահ կենալ - տե՛ս պահ մտնել
- պահ մտնել
- պահվել, թաքնվել
- մի բանի հետև մտնել, ծածկվել
- պահ տալ
- պահպանության հանձնել, պահելու համար մեկին մի տեղ հանձնել
- զետեղել, գնել, հանձնել
- ի պահ - պահելու՝ պահպանելու համար
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։