Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սպասաւոր

վանկեր՝ (ը)ս•պա•սա•վոր

Կազմություն

Արմատ՝ սպաս, վերջածանց՝ -ավոր:

հարուստ տներում զանազան ծառայություններ կատարող մարդ, տնային ծառա ◆ Իմ բարեկամ մի ընտանիք Սիմոն անունով մի սպասավոր ուներ։ (Ավետիք Իսահակյան)
մատուցող ◆ Ֆրակներ հագած սպասավորները մատների վրա կրելով մատուցարանները… անց ու դարձ էին անում սեղանների միջով։ (Ավետիք Իսահակյան)
հիմնարկությունների՝ ուսումնական հաստատությունների և այլնի սպասավորական կազմի ծառայող
(հնց․) եկեղեցու պաշտոնյա
(փխբ․) մեկին՝ մի բանի ստրկամտորեն ծառայող, շողոքորթ, ստորաքարշ անձ, քծնելով ծառայություններ մատուցող ◆ Մենշևիկները կապիտալիզմի սպասավորներն էին։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
(հնց․) բարձրաստիճան պաշտոնյայի՝ զինվորականի և այլն հանձնակատար ◆ Պատվիրիր սպասավորներին, որ ոչ ոքի չեմ ընդունում։ (Րաֆֆի)
որևէ գործի՝ նպատակի ծառայող՝ նպաստող անձ ◆ Գթության սպասավոր: (Րաֆֆի)

ծառա, արբանյակ, սպասյակ, տնկալուչ, տնասպասյակ, դրանիկ (պալատական), շքադիր (իշխանի), (հնց․)՝ սպասակալ, սպասարկու, սպասարար, սպասիկ, հարկահար, ոտնկա, հյուպերետ, (գվռ․)՝ ոտնավոր, կանգնավոր, ձեռնավոր, նոքար, շատախ, լաճ, մանչ, տղա
մատուցող, (հզվդ․)՝ մատուցիչ, մատուցարար
տե՛ս հանձնակատար
տե՛ս պաշտոնակատար
(եկեղ․) պաշտակ

Բաղադրյալ բառեր
սպասավորակ սպասավորական սպասավորակց սպասվորապետ սպասավորել սպասավորյար սպասավորվել սպասավորություն սպասավորում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ слуга (ru) ‎(sluga), лакей (ru) ‎(lakej), официант (ru) ‎(oficiant), служитель (ru) ‎(služitelʹ), прислужник (ru) ‎(prislužnik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։