կատու
Հայերեն
վանկեր՝ կա·տու
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հայկական բառ
Գոյական
- կատուների ընտանիքին պատկանողˋ գազանի հակումներով կաթնասուն ընտանի կենդանի
- խորամանկ մարդ
- կին
Հոմանիշներ
խմբագրել- փիսո, փիսիկ, կուզ, կատվիկ, կատվակ
Արտահայտություններ
խմբագրել- կատու դառնալ- խեղճանալ, խոնարհվել, հպատակվել
- կատուն կապել- 1.հարստանալ, 2. լռել
- կատու կտրել- խեղճանալ
- կատվի ազվի- սրատես
- կատվի դեղ-կատվախոտ
- կատվի թութ- ագռավի չամիչ, կատվի մոռի, վայրի թթի մի տեսակ
- կատվի խոտ- կատվախոտ
- կատվի ճանճ- գորտան ծաղիկ
- կատու անցնել- տարաձայնությունˋ անհամերաշխություն ծագել, հարաբերությունները վատանալ
- կատուն կապել- հարստանալ, ունևոր դառնալ
- կատուն միջին թավալ չի տա- շատˋ չափազանց փոքր է (տարածության մեջ)
- կատվի աչք- գինու խաղողի մի տեսակ
- կատվի կոկով- թունավոր ու ծանրահոտ բույս
- կատվի կողիկ- սպիտակ ծաղիկներով ուտելի բույս
- կատվի հանկ- դաշտային մի ծաղկի անուն
- կատվի սանդուղ- մազերի անկանոնˋ սանդղաձև խուզվածք
- կատվի տոտիկ- կատվատոտիկ
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։