Vicario

Vicario
	instantia de: ecclesiastical occupation[], profession[], Christian religious occupation[*]
	subclasse de: Prestre, Christian cleric[], delegate[], contributor[*]
	;

Il non ha versiones revidite de iste pagina, dunque su qualitate forsan non ha essite verificate.

Etymologia

Del lat. vicariu(m), deriv. de vicis 'vice'

Le persona que prende le placia, substitue un superior, e exercita temporaneamente le poteres. Un persona que age in le placia de un altere con tote le autoritate del individuo original.
In le catholicismo roman, le notion que le Papa possede le plen autoritate de Christo. Le pontifices roman es considerate successores del apostolo Petro, le qual, secundo iste conception, recipeva de Christo le autoritate de governar le Ecclesia in su vice.
Vicario apostolic: in le catholicismo roman es un episcopo al qual es confidite, in locos de mission, le governamento de un territorio in le qual non ancora esseva establite un diocese.
Vicario del episcopo: in le catholicismo roman es le representante del episcopo legitime in tote le diocese o in un determinate sphera de competentias.
Vicario foranee: in le catholicismo roman es un prestre que le episcopo establiva al administration de plure parochias del diocese gruppate in districtos o vicariatos.
In le Anglicanismo, illo es usate como titolo del presbytero de un parochia.