Wt/zea/tin

Zeêuws

Bolletjes gaef, metaolig tin (lienks) en brosse bolletjes mee tinpest (rechts).

Etymologie

Over Middelnederlands tin, ten en Oudnederlands *tin dienkelijk van Oergermaons *tina. Kan verwant weze mee teên (van *tainaz) in de zin van 'wisse', 'wilgentakje'; net as staef of stange kan de beteikenisse dan laeter van 'out nae metaol overgegae weze. Anders misschien 'n verband mee Latijns stagnum/stannum, dat-a dienkelijk uut 't Gaollisch komt.

Omschrievienge

tin o

• licht zulverig metaol (elementnommer 50) mee 'n laeg smeltpunt, dat-a onder meêr gebruukt oor vò eetgerei, vò urgelpupen, as miengdeêl van brons en as laegje op blikjes

Opmerkienge: dit woôrd stae nie in 't WZD, buten twuvel meedat 't te veel overeênkomt mee 't Nederlands.

Uutspraek

[tɪn]

Verbugienge

tinnetje verkleinwoôrd

Afleiiengen

• tinnen
• vertinne(n), vertind

Ontlêniengen in aore taelen

• den Neger'ollands
• ten Sranantongo

Vertaeliengen

Vertaeliengen

• Nie-taelgebonde: Sn
• Afrikaons: tin
• Araobisch: قَصْدِير‎ (qaṣdīr) m
• Chinees (Mandarijn): 錫/锡 (xí)
• Duuts: Zinn o
• Frans: étain m
• 'Ebreêuws: בְּדִיל‎ (bdil) m
• Hindi: त्रपु (trapu) m
• Iengels: tin
• Japans: 錫, スズ (すず, suzu)
• Latijn: stagnum, stannum o
• Limburgs: tin o

• Nederlands: tin o
• Nedersaksisch/Platduuts: tin, Tinn o
• Oudgrieks: κασσίτερος (kassiteros)
• Poôls: cyna v
• Portugees: estanho m
• Russisch: о́лово (ólovo) o
• Soemerisch: 𒀭𒈾 (anna)
• Spaons: estaño m
• Swahili: stani kl. 9, 10
• Westerlauwers Vries: tin o
• West-Vlaems: tin o
• Zweeds: tenn o

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'tin'

Berbice-Nederlands

Etymologie

Van Zeêuws tien.

Omschrievienge

tin

• tien(e)

Uutspraek

[tin]

Bronnen

• Ian E. Robertson (1989), "Berbice and Skepi Dutch" in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 3-21 (DBNL)