end
I. (n.) fino; extremajo; terminajo;
- (aim) skopo;
- (consequence) rezultajo, konsequo;
- (fragment) fragmento.
- at an end – esar finita, parfinita; preteririta.
- the approaching end - venonta fino.
- to no end - senrezultaja; vane.
- to the end that – por ke (with imperative).
- at the end – fine, ye la fino; konkluze; ye l'extremajo.
- attain his end - atingar sua skopo.
- come to a bad end – finar male.
- make an end of - konkluzar (per); finigar (ulo).
- put an end to - (kill) mortigar; ocidar.
- on end - stacanta, stacante.
- end to end - extremajo an extremajo; kontakte;
- (pozar) bute.
- make both ends meet - equilibrigar sua budjeto.
- draw to an end - fineskar, expireskar.
- make one’s hair stand on end - herisigar la hari.
- weekend - inter-semana (vakanceto).
- sharp end - pinto.
- come to an end (of time) - expirar.
II. (v.)