Optiko

Optiko esas fako di fiziko qua deskriptas la kondukto e propraji di la lumo e lua interago kun la materio. Ol dividesas en tri branchi: geometrial optiko, fizikal optiko od ondal optiko e quantika optiko. Ta branchi ecelas per lia kontenajo-nivelo di optika fenomeni.

Lumo dispersesas tra du prismati ek diferanta materio.

Endukto

Historiale geometrial optiko developesis de antiqua tempi til la 18ma yarcento. Ol propozas analizo di la lum-propago fondita sur simpla principii : direta propago, reflekto e refrakto.

Lore nova fenomeni, quala lum-deformo proxim obstakli o lum-duoplesko tra certena kristali, duktis dum la 19ma yarcento al developo dil fizikal od ondal optiko, qua judikas lumo kom ondo, konsideras anke la fenomeni di interfero, difrakto e polarigo.

Komence dil 20ma yarcento, la teorii da Einstein pri la korpuskulala lum-naturo abutis al deskovro dil fotono ed a quantika optiko. La fizikisti komencis agnoskar ke la lumo prizentas propraji ne nur ondala ma anke korpuskulal.

Geometrial optiko

Geometrial optiko developesis per simpla observado, tote repozante sur tri fundamentala legi e nula hipotezo pri la lum-naturo.

• en homogena ed izotropa medio, la lumo movas segun rekta lineo

• lego da Snell-Descartes pro reflekto

• lego da Snell-Descartes pro refrakto

On povas rezumar la tri legi povas en l'unika principo da Fermat.

La problemi solvesas per geometriala konstruktado, kalkulado di anguli e trasado di rekti, de ube konsequas la nomo "geometrial optiko". Ol donas bona rezultaji e ne esforcas modelizar la fenomeni relatanta polarigo od interferi.

Fizikal od ondal optiko

Ondal optiko kreas hipotezi pri la naturo di la lumo, kontre ke geometrial optiko esas pura fenomenologio fondita sur observo. Ondal optiko posibligas plu subtila deskripto dil fasono e plu kompleta interago inter lumo e materio. On enduktas la nocioni pri polarigo ed interfero, ed on determinas la lum-propago en ula medio per solvar equacioni da Maxwell.