Vanitato
Vanitato esas l'ecesiva kredajo da ulu pri sua propra habilesi, o pri sua kapaceso pri atraktar altri. Ante la 14ma yarcento ol nur signifikis "vaneso", "frivoleso". Segun la klasika teologio kristana, vanitato signifikas pozar ecesiva fido en la kozi mondumala. To efektigas en la homo l'oblivio pri Deo. Ja Friedrich Nietzsche judikis ke "vaneso esas la timo pri semblar originala; pro to ol signifikas manko di fiereso, tamen ne necese manko di originaleso".
