Lettneska
Lettneska (latviešu) er indóevrópskt tungumál talað í Lettlandi. Hún er rituð með afbrigði af latneska stafrófinu, sem einkennist af flötum strikum ofan við -e, -a, og -u en ekki -o, og setillum neðan við -k, -l og -n. Engir tvípunktar eða skástrik eru sett fyrir ofan sérhljóða. Š táknar -sj og C -ts.
| Lettneska latviešu | ||
|---|---|---|
| Málsvæði | Lettland | |
| Fjöldi málhafa | 2,2 milljónir | |
| Sæti | ekki með efstu 100 | |
| Opinber staða | ||
| Opinbert tungumál |
Lettland | |
| Tungumálakóðar | ||
| ISO 639-1 | lv
| |
| ISO 639-2 | lav
| |
| SIL | lav
| |
| ATH: Þessi grein gæti innihaldið hljóðfræðitákn úr alþjóðlega hljóðstafrófinu í Unicode. | ||
Föll nafnorða eru sex í lettnesku en að vísu ber heimildum ekki fyllilega saman um hvort föllin eru 6 eða 7 en fleiri heimildir nefna 6. Tvö málfræðileg kyn er að finna, karlkyn og kvenkyn. Hvorki ákveðinn né óákveðinn greini er að finna. Lýsingarorð beygjast í tölum, föllum og kynjum og geta þar fyrir utan tekið ákveðni-endingar svipað og í norrænum málum. Líkt og í litáísku eru elstu textar frá 16 öld.
Auk litáísku og lettnesku telst hin útdauða fornprússneska til baltneskra mála.
