Lundúnaplágan mikla
Lundúnaplágan mikla var kýlapestarfaraldur sem gekk í London 1665 til 1666. Talið er að 100.000 manns, eða um 15% af íbúum borgarinnar, hafi látist af völdum veikinnar. Þetta var í síðasta skipti sem kýlapest olli faraldri í Bretlandi. Plágan var annað af tveimur áföllum sem dundu yfir Bretland á tímum Stúart-endurreisnarinnar. Hitt var Lundúnabruninn mikli 1666. Í kjölfar hans var miðborg London endurbyggð úr steini með lokuð holræsi og breiðari götur.
Plágan kann að hafa borist með hollenskum kaupskipum þar sem plágan hafði gengið í Amsterdam sama vetur. Í London breiddist plágan út frá skipakvíunum rétt utan við borgina. Fyrstu grunsamlegu dauðsföllin voru skráð í desember 1664 og þegar leið á vorið 1665 var veikin orðin það útbreidd að hún vakti athygli yfirvalda. Um sumarið flúði fyrirfólk borgina og í september voru mannslátin nokkur þúsund í hverri viku. Veikin herjaði aðallega á fátæklinga sem bjuggu við þrengsli í lélegu húsnæði. Hún breiddist út með flóm sem svartrottur báru milli fólks, en þessi smitleið var þá óþekkt.
