ធៈមៈនី បា.; សំ. ( ន. ) (ធមនិ) សរសៃដែលនាំរសឲ្យជ្រួតជ្រាបក្នុងសព៌ាង្គកាយ, សរសៃឈាម (រ. ស.) : ព្រះធមនី (ម. ព. នហារុ ផង) ។