ល្អ
( គុ. ) មិនអាក្រក់ គឺឥតមានហ្មង, មិនមានទាស់, មិនឆ្គង, ត្រឹមត្រូវ, ប្រពៃ : ចិត្តល្អ, រូបល្អ, អំពើល្អ, សម្ដីល្អ ។ កិ. វិ. ដោយប្រពៃ, ត្រឹមត្រូវ, ស្រួលបួល : ប្រព្រឹត្តល្អ, និយាយល្អ, ធ្វើការល្អ ។ ល្អជា ស្លូតត្រង់, ត្រឹមត្រូវ : មនុស្សល្អជា, សម្ដីល្អជា; និយាយល្អជា ។ ល្អមើល ល្អគួរឲ្យចង់មើល, ល្អស្រួលមើល ។ ល្អស៊ី ល្អគួរឲ្យចង់ស៊ី, ឆ្ងាញ់ពិសា (ព. សា. ; ព. គ. ល្អទទួលទាន) ។ ល្អល្អាច់ (ព. សា.) ស្អាតបាត, សមរម្យ : រូបរាងល្អល្អាច់ ។ ស្រួលបួល : ធ្វើការឲ្យល្អល្អាច់ ! ។ ល្អល្អិត ល្អហ្មត់ហ្មង, ល្អប្រពៃ : រូបឆោមល្អល្អិត ។ ស្រួលបួល, ប្រយ័ត្នប្រយែង : ធ្វើការឲ្យល្អល្អិត! ។ ល្អល្អះ ល្អស្រលួតស្រឡះ, ល្អឥតឆ្គង : រូបឆោមល្អល្អះ ។ ព. កា. ប្រើជា ល្អះល្អ ក៏បាន, ដូចជា : រូបឆោមល្អះល្អ មិនខ្មៅមិនស ល្មមតែសមរម្យ មិនខ្ពស់មិនទាប មិនតូចមិនធំ ស្រគត់ស្រគំ សមជាអ្នកមុខ ។