សុប្រាត
សំ. ( ន. ) វេលាព្រឹកល្អ (ប្រើជា សុប្រាតកាល ឬ --សម័យ ក៏បាន, អ. ថ. --តៈ--) ។ សុប្រាតសុវត្ថិ ! ឬ សុប្រាត សួស្ដី ! សួស្ដីក្នុងវេលាព្រឹកល្អ ! (ពាក្យឲ្យពរឬគំនាប់គ្នាក្នុងវេលាព្រឹក), ប្រើត្រឹមតែ សុប្រាត ! ប៉ុណ្ណេះក៏បាន (វេវ. អរុណ សុវត្ថិ !, អរុណ សួស្ដី !, សុប្បភាត សុវត្ថិ !, សុប្រភាត សួស្ដី !; ព. ផ្ទ. សាយ័ណ្ហ សុវត្ថិ !, សាយ័ណ្ហ សួស្ដី !; រាត្រីសុវត្ថិ !, រាត្រី សួស្ដី !) ។