îlan

Kurmancî

Navdêr

Îlanek li ser dîwarekî

îlan mê

1. belavok, daxwiyanî, peyam, beyan, mesaj, beyanname, reklam
   • Wê bala xwe dida îlanên kar ku ewê çawa hinek pere ji bo mala xwe pêde bike û bidebirîne. — (tabularasa 2: ji wêjeya cîhanê, http://books.google.com.tr/books?id=0xPUDwAAQBAJ&pg=PA23&dq=%22%C3%AElan%C3%AAn%22&hl=&cd=2&source=gbs_api [arşîv], Flîtto Weşan, 2012, r. 23)
   • Eywana bi sûretên dîwarî, bi îlanên mezin bixwe ya bilêtfiroşan bû. — (Fawaz Husên, Siwarên êşê [arşîv], Wesanen Welat, 1994)

Herwiha

• î'lan

Jê

• îlander
• îlanderî
• îlankar
• îlankarî
• îlanker
• îlankerî
• (Lêker) îlan bûn
• (Lêker) îlan kirin
• (Lêker) îlan dan

• (Navdêr) îlanbûn
• (Navdêr) îlankirin
• (Navdêr) îlandan

• (Rengdêr) îlanbûyî
• (Rengdêr) îlankirî

Etîmolojî

Ji erebî اعلان‎ (i'lan) ji علن‎ ('elene, “diyar bûn, eşkere bûn”) ku serekaniya elind ya kurdî ye jî.

Werger

• Almanî: Kundgebung → de mê, Benachrichtigung → de mê, ^?Bekanntgabe → de
• Erebî: ^?اعلن‎ → ar
• Farisî: آگهی‎ → fa, بیان‎ → fa, اطلاع رسانی‎ → fa, اعلام‎ → fa
• Îngilîzî: announcement → en, annunciation → en, enunciation → en, proclamation → en, pronouncement → en
• Tirkî: beyan → tr, beyanat → tr, beyanname → tr, duyuru → tr, ilân → tr, car → tr

Rengdêr

îlan

1. belav, diyar, xwiya, berçav, eşkere, beyan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Navdêr 2

îlan mê

"Îlanek"

1. (Tirkmancî) mar (heywanê pêveder / zîldar)
   • Ew çi dêm e, şahebax e, gulşena darulqerar
     Sed hezaran nal û awazên bilbil di çarkenar
     Helqe pê da best û hatin 'eqreb û îlan û mar
     Nêrgiza şehla şepalî, asimîna murx î zar
     Lebxemûşê meyfiroşê dêmpeyala kê yî tu? — (Mela Hisênê Bateyî, 1417 - 1491)

Herwiha

• yilan

Bikaranîn

• Tenê di klasîkan de yan jî di tirkmancî de

Etîmolojî

Ji tirkî yılan, hevreha gagawzî yılan, tirkmenistanî ýylan, oyxurî يىلان‎ (yilan), ozbekî ilon, teterî елан (yilan), başkîrî йылан (yïlan), azerî ilan, kumikî йылан (yılan), tuvanî чылан (çylan), altayiya başûrî јылан (cılan), kirgîzî жылан (cılan), xakasî чылан (çılan), qazaxî жылан (jılan), qereçayî-balkarî жылан (cılan), джылан (cılan), çuvaşî ҫӗлен (śĕlen)... Bo ketina Y ji destpêka peyvên ji tirkî wergirtî, binêre: aprax, ol û egîd.

Werger

mar — binêre mar