şerîf

Kurmancî

Rengdêr

şerîf

1. bişeref, binamûs, birûmet
   • Lew şerîf in Zemzem û rukn û meqam
     Sellî ya Rebbî 'ela xeyr-il wera — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Jê

• şerîfî
• şerîfîtî
• şerîftî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî şeref.

Werger

• Erebî: شريف‎
• Fînî: kunniallinen → fi
• Îngilîzî: honest → en, (emerîkî:) honorable, (brîtanî:) honourable

Navdêr

şerîf

1. polîs (bi taybetî li welatin îngilîzîziman)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• şerîfî
• şerîfîtî
• şerîftî

Etîmolojî

Ji îngilîzî sheriff.

Werger

• Fînî: sheriffi → fi, poliisi → fi
• Îngilîzî: sheriff → en