binas

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɪˈnɑːs/
• Kîtekirin: bi·nas

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	binas	binas
Îzafe	binasê	binasên
Çemandî	binasî	binasan
Nîşandera çemandî	wî binasî	wan binasan
Bangkirin	binaso	binasino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	binasek	binasin
Îzafe	binasekî	binasine
Çemandî	binasekî	binasinan

binas nêr

1. Tişta ji ber wê tiştek bûye yan qewimiye (bi taybetî tiştek xirab).
   • bû binasê polemîkên mezin ên sîyasî û civakî — (Ergin Öpengin, Rewşa kurdî ya sosyolenguîstîk li Tirkiyeyê, Avesta, 2011, çapa 1em, r. 19, ISBN 978-605-5585-71-6)

   Ev şer binasên kê ne? (Kî ye wa kiriye ku ev şerr peyda bibe?)

   • Qencî û xirabî di siriştê mirovî de ne,
     bextiyarî û bextreşî di destê felekê de ne.
     Wan neke binasên Xwedê: hiş dibêje ku
     Xwedê hezarcarî ji te bêçaretir e. — (Omer Xeyam (wergêr Husein Muhammed), Perdeya şermê rake, Kurdigeh.com, 11/2011)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بناس‎

Hevmane

• eger
• sebeb
• sedem

Nêzîk

• tawan

Bide ber

• bihane
• hêcet

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî *binek- (mirin, merg, wefat; jidestdan, windakirin), proto-îranî *nas- (winda bûn; ruxîn) > *wi-nas- (pûç bûn, xirab bûn), hevreha avestayî vi-nas-, farisiya kevn vi-ney (ziyan, zerer), farisî گناه‎ (gunah > guneh), latînî nex, necis (mirin, merg), noceo (ziyan), nocere (ziyan lê kirin), yûnanî νεκρός (nékros: cenaze, term, kelex). vnas ya ermenî ji kurdî yan zimanekî din yê îranî hatiye deynkirin.

Werger

• Almanî: Schuld → de m
• Erebî: خطأ‎ (xeṭa), ^?سبب‎
• Farisî: تقصیر‎ → fa, گناه‎ → fa, ^?سبب‎ → fa, ^?تقسیر‎
• Fînî: (jonkun) vika
• Fransî: faute → fr
• Îngilîzî: fault → en
• Portugalî: culpa → pt
• Spanî: culpa → es, falla → es, falta → es
• Tirkî: hata → tr, müsebib, suç → tr, tanıdık → tr

Formeke lêkerê

binas

1. (ji "nasîn") Binere: binase