cenaze

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒɛnɑːˈzɛ/
• Kîtekirin: ce·na·ze

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cenaze	cenaze
Îzafe	cenazeyê	cenazeyên
Çemandî	cenazeyî	cenazeyan
Nîşandera çemandî	wî cenazeyî	wan cenazeyan
Bangkirin	cenazeyo	cenazeyino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cenazeyek	cenazeyin
Îzafe	cenazeyekî	cenazeyine
Çemandî	cenazeyekî	cenazeyinan

cenaze nêr

1. term, cendek, kelex, cesed, meyît,
   leşê kesa/ê mirî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Gava dimirit Memê birîndar
  Ez dê bi cenazeyê wi ra bim
  Hetta veke meqberan teba bim — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: جه‌نازه‌‎

Herwiha

• canaze
• cinaze

Jê

• cenazeyî

Etîmolojî

Ji erebî جنازة‎ (cinaze), hevreha aramî גנזא (genza: xezîne, gencîne), herdu ji zimanên îranî, hevreha pehlewî genz, genzînek, binere gencîne. Îdiaya Perwîz Cîhanî, ku dibêje "cenaze" ji "can + aza" tê, bêbingeh e.

Werger

• Almanî: Leiche → de m, sterbliche Überreste
• Erebî: ^?النیط‎, ^?جثمان‎
• Farisî: جنازه‎ → fa, میت‎ → fa, جسد‎ → fa
• Fînî: (kuolleen) ruumis
• Holendî: lijk → nl n
• Îngilîzî: corpse → en, dead body, body → en, corp → en, dead body
• Tirkî: naaş → tr, cenaze → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

Navdêr

cenaze

1. term, cendek, cenaze, cinyaz
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)