dûxan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /duːˈxɑːn/
• Kîtekirin: dû·xan

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dûxan	dûxan
Îzafe	dûxana	dûxanên
Çemandî	dûxanê	dûxanan
Nîşandera çemandî	wê dûxanê	wan dûxanan
Bangkirin	dûxanê	dûxanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dûxanek	dûxanin
Îzafe	dûxaneke	dûxanine
Çemandî	dûxanekê	dûxaninan

dûxan

dûxan mê

1. Toza yan bayê ji agirî hildikeve.

   Hevmane: dûkêl, dûman, dû

   Dûxana cigareya wî dihat min.

   • Hem kelî ew behr û kef da û dûxan, Kef bûye erd û dûxan bû asîman — (w:Mela Hisênê Bateyî)
   • Lê dûxana ku ji cixareya qalindpêçayî dikişand ser kezebşewatîya xwe, destûr nedida ku tevdîrekê bistîne. — (Îrfan Amîda, Şevek Şîzofren, Weşanên Lîs, 2018, r. 6, ISBN 9786058152175)
2. moran, mij, tem^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: دووخان‎

Herwiha

• dixan
• dexan
• duxan
• tûxan

Jê

 

• bidûxan
• bidûxantî
• bidûxanî
• bidûxanîtî
• bêdûxan
• bêdûxantî
• bêdûxanî
• bêdûxanîtî
• (lêker) dûxan dan
• (navdêr) dûxandan
• dûxandar
• dûxandartî
• dûxandarî
• dûxandarîtî
• dûxander
• dûxandertî
• dûxanderî
• dûxanderîtî
• dûxandêr
• dûxandêrtî
• dûxandêrî
• dûxandêrîtî
• (lêker) dûxan girtin
• (navdêr) dûxangirtin
• dûxanker
• (lêker) dûxan kirin
• (navdêr) dûxankirin
• dûxanî

Bide ber

• dikan

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Dunst → de m, Rauch → de m
• Erebî: دُخَان‎ (duxan)
• Farisî: دود‎ (dûd), دود‎ → fa
• Fînî: savu → fi
• Fransî: fumée → fr m
• Holendî: [Peyv?]tpos
• Îngilîzî: fumes → en, smoke → en, fog → en, fume → en
• Îtalî: fumo → it m
• Rusî: дым → ru (dym)
• Spanî: humo → es m
• Swêdî: rök (-en, -ar → sv, -arna) → sv
• Tirkî: duman → tr