dildar

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɪlˈdɑːɾ/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: dil·dar

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	dildar	dildar	dildar
Îzafe	dildara	dildarê	dildarên
Çemandî	dildarê	dildarî	dildaran
Nîşandera çemandî	wê dildarê	wî dildarî	wan dildaran
Bangkirin	dildarê	dildaro	dildarino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	dildarek	dildarek	dildarin
Îzafe	dildareke	dildarekî	dildarine
Çemandî	dildarekê	dildarekî	dildarinan

dildar mê û nêr

1. kesa/ê ji kesekê/î hez dike, kesa/ê hest bi evînê anku eşqê dike
   • Feryad ji destê firqetê
     Minnet me dildarê xwe dî
     Dîsa ji nû yarê xwe dî — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Hevmane

• evîndar
• aşiq

Bide ber

• dilber
• evandî

Binêre herwiha

• dilovan
• dilvîn
• dilsoj
• dilsoz

Têkildar

• eşq
• eşqî

Etîmolojî

Ji dil +‎ -dar.

Jê

• (Lêker) dildar bûn
• (Navdêr) dildarbûn
• dildarî

Werger

• Almanî: verliebt → de, geliebt → de, ^?liebreich → de
• Erebî: ^?عاشق‎ → ar, ^?عشق‎ → ar
• Farisî: دلدار‎ → fa, عاشق‎ → fa, عشق‎ → fa
• Îngilîzî: warmblooded → en, ^?adorer → en, ^?beau → en, ^?darling → en, ^?swain → en, ^?true love → en, ^?enamored of → en, ^?in love → en
• Tirkî: aşık → tr, sevgili → tr, sevilen → tr, tutkulu → tr, gönül vermiş → tr, gönüllü → tr, ^?ihtiraslı → tr, ^?maşuka → tr

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
dildar		herî dildar

dildar

1. kesa/ê ji kesekê/î hez dike, kesa/ê hest bi evînê anku eşqê dike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Hevmane

• evîndar
• aşiq

Etîmolojî

Ji dil +‎ -dar.

Werger

• Almanî: verliebt → de, geliebt → de, ^?liebreich → de
• Erebî: ^?عاشق‎ → ar, ^?عشق‎ → ar
• Farisî: دلدار‎ → fa, عاشق‎ → fa, عشق‎ → fa
• Îngilîzî: warmblooded → en, ^?adorer → en, darling → en, ^?swain → en, ^?enamored of → en, ^?in love → en
• Tirkî: aşık → tr, sevgili → tr, sevilen → tr, tutkulu → tr, gönül vermiş → tr, gönüllü → tr, ^?ihtiraslı → tr, ^?maşuka → tr