gêç

Kurmancî

Navdêr 1

gêç mê

1. kils, kepîr, qisil, ramûx, ziqil, cas, seb, kirêc, ramux, tebeşîr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: گێچ‎

Herwiha

• gec
• girêç

Bide ber

• kêç
• hêç

Têkilî

• çîmento
• seb

Jê

• (Lêker) gêç kirin

• (Navdêr) gêçkirin

• (Rengdêr) gêçkirî
• gêçik
• gêçî
• gêçk

Etîmolojî

Hevreha farisî گچ‎ (gač /geç/) û گرج‎ (girec) ji aramî גירא‎ (gîra) ji akadî [skrîpt hewce ye] (gîru) ji sûmerî [skrîpt hewce ye] (gir). Ji heman rehî herwiha kils

Werger

• Almanî: Kalk
• Bayerî: koich
• Çînî: 石灰
• Çuvaşî: акшар
• Estonî: lubi
• Fînî: kalkki
• Fransî: chaux
• Gaelîka skotî: aol
• Haîtî: lacho
• Holendî: kalk
• Îdoyî: kalko
• Îngilîzî: lime, calx, calcium
• Îngilîzî: plastercast → en
• Îtalî: calce
• Japonî: 石灰
• Kantonî: 石灰
• Lîtwanî: kalkės
• Maratî: चुना
• Norweciya nînorskî: kalk
• Norwecî: kalk
• Oksîtanî: calç
• Polonî: wapno
• Rusî: известь
• Sirboxirwatî: vapno
• Sirboxirwatî: креч
• Slovakî: vápno)
• Spanî: cal
• Swêdî: kalk
• Tamîlî: சுண்ணாம்பு
• Tirkî: kireç
• Ûkraynî: вапно

Rengdêr

gêç

1. şepilî, şepirze, perîşan, mehtil
   • Gêç kirin: erê ev peyv li cem we jî wateya şepirzekirin ê didit nemaze di yarîya papezanê yan perkanê de.. gelo hûn bêjin ev peyv ji kûve hatibit? — (Ismaîl Şahîn di Koma "Zimanê Kurdî" li ser Rûnameyê de, 1/2016)

Etîmolojî

Ji tirkî geç (gîro, dereng, mehtil), hevreha azerî gec, tirkmenistanî gich, ozbekî gech, kirgîzî кеч (keç), kazaxî кеш (keş)...

Werger

• Almanî: ^?Kreide → de mê
• Erebî: ^?الجبس‎ → ar, ^?الجیر‎ → ar, ^?الشید‎ → ar, ^?الطبیخ‎ → ar, ^?اللیاط‎ → ar, ^?جص‎ → ar
• Îngilîzî: ^?vociferance → en, ^?daub → en, ^?grout → en, ^?gypsum → en, ^?parget → en, ^?plaster → en, ^?stucco → en, ^?whoopla → en
• Tirkî: ^?alçı → tr, ^?ıbre → tr, ^?ibre → tr

Navdêr 2

gêç mê

1. pîvana yan eyarkirina hewayê xirxalên tirimpêlan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Deyn ji îngilîzî gauge