gorî

Kurmancî

Bilêvkirin

• (Navdêr 1), (Navdêr 2): IPA^(kilîd): /ɡoːˈɾiː/
  • Deng (Wan)^ⓘ
• (Navdêr 3): IPA^(kilîd): /ɡoːˈɾiː/
  • Deng (Wan)^ⓘ
• (Hoker): IPA^(kilîd): /ɡoːˈɾiː/
  • Deng (Wan)^ⓘ
• Kîtekirin: go·rî

Navdêr 1

gorî

1. qurban, fîda, dema kesek jiyana xwe li pêy tiştek yan kesek yan welatê xwe dike qurban
   • Mûsa Beg bûbû goriya derewên wan. — (Çiyayê Agirî, Yaşar Kemal, Weşanxana Çanda Kurdî)

   Mirovên welatparêz xwe bo welatê xwe dikin gorî. (xwe bo welatê xwe didin kuştin)

   Ez gorî herdu çavên te bibim.

   Gorî te bin bav û dayika min, ya resûlê xwedê!

Herwiha

• gûrî

Jê

• (Lêker) gorî bûn
• (Lêker) gorî kirin

• (Navdêr) gorîbûn
• (Navdêr) gorîkirin

• (Rengdêr) gorîbûyî
• (Rengdêr) gorîkirî
• ezgorî
• gorîtî
• gorîker

Etîmolojî

Dibe ku têkildarî proto-hindûîranî *ȷ́ʰáwtram (“gorî, pêşkêşiya avî a tê riştin”), ji proto-hindûewropî *ǵʰew- (“riştin, rijandin”); nê guherrîna dengî divê bidaya -z-. Hevreha avestayî 𐬰𐬀𐬊𐬚𐬭𐬀‎ (zaoθra), ku keftiye farisiya navîn zwhr (zowhr), farsiya klasîk زور‎ (zowr), sanskrîtî होत्र (hotra). Ber hevrrehên wê dayî, divê bibûya *zewher (wek *gowhr > gewher, *zowr > zever), lewma dibe ku ji wê rehê manê ji teşeyeka din dariştibe. Ji vê rehê bi gengazî zot kirin (“lê zêde kirin, bi ser ve kirin, îlawe kirin”), ji proto-hindûîranî *ȷ́ʰáwtā (“gorîker, qeşe, rahib”) (>farisî زوت‎ (zût, “pîrên zerdeştî”)).

Werger

• Almanî: Verehrer → de m, gemäß → de, nach → de, ^?Verletzte → de m
• Erebî: ذبيحة‎ → ar, تضحية‎ → ar, ضحية‎ → ar, ^?الحماء‎ → ar
• Farisî: ^?فدا‎ → fa, ^?قربان‎ → fa
• Îngilîzî: sacrifice → en, ^?casualty → en, ^?victim → en, ^?corban → en,, ^?in regard to → en
• Tirkî: feda → tr, kurban → tr, nöbet → tr, ^?göre → tr, ^?bakarak → tr, ^?nazaran → tr, ^?nispeten → tr, ^?oranla → tr, ^?tevfikan → tr, ^?üstüne → tr, ^?yaraşmak → tr

Navdêr 2

gorî mê

1. dor

   Roja berayiyê goriya min bû.

   Roja yekem dora min e.

Bikaranîn

• Devoka sûrçî

Etîmolojî

Ji gor + -î.

Navdêr 3

gorî mê, r-ya req

1. gorîn, rewşa gorbûnê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Hoker

gorî

1. li gor, li dûv, li pey, bi wên a.. , wek, mîna

   Li gorî te, divê em çi bikin. (Bi baweriya te divê em çi bikin.)

5. şax

gorî (cureyê peyvê?)

Mane

1. çiyayî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)