gulle

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	gulle	gulle
Îzafe	gulleya gulla	gulleyên gullên
Çemandî	gulleyê gullê	gulleyan gullan
Nîşandera çemandî	wê gulleyê wê gullê	wan gulleyan wan gullan
Bangkirin	gulleyê gullê	gulleyino gullino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	gulleyek gullek	gulleyin gullin
Îzafe	gulleyeke gulleke	gulleyine gulline
Çemandî	gulleyekê gullekê	gulleyinan gullinan

gulle mê

1. Ji bo guhertoya rastnivîsî binêre gule.
   • Bi vizînî gulle di ber guhên wî re derbas dibûn. Gulle geh li tehtên ber wî diketin, perçek ji tehtê direvandin, geh di ber serê wî re dikirin vingînî û derbas dibûn. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)

Daçek

gulle

1. (Kobanî) gor, gorî, li gor, bi gotina, bi nêrîna, bi qenaeta:
   • Yawrim gulle bavî xwe ke. — (Jan Dost: Kobanî, r. 72)

Etîmolojî

Binêre: gor.

Werger

gor — binêre gor