kotî

Kurmancî

Rengdêr

kotî

1. Ji wî kesî/ê re tê gotin yê/a ku tûşî nexweşiya gurriyatiyê bûyî.

   Hevmane: gurî, pîs, heram, herimî, gulî, laregî

   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bed, xirab, nebaş
   • Gava ku ew li nav bajarekî ji bajaran bû, li wir mirovek hebû ku bedena wî hemû kotî bû. Gava wî Îsa dît, xwe deverû avêt erdê, jê lava kir û got: «Ya Xudan, eger tu bixwazî, tu dikarî min paqij bikî. — (Luqa 5:12-13 → here lînkê [arşîv])

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کۆتی‎

Jê

 

• (lêker) kotî bûn
• (navdêr) kotîbûn
• (rengdêr) kotîbûyî
• (lêker) kotî kirin
• (navdêr) kotîkirin
• (rengdêr) kotîkirî

Etîmolojî

Ji tirkî kötü (“xirab”) ji tirkiya kevn köti, hevreha gagawzî kötü.

Werger

• Almanî: ^?aussätzig → de
• Farisî: بدریخت‎ → fa, جذام‎ → fa, زشت‎ → fa
• Îngilîzî: leprous → en, lowliness → en, paltriness → en, scurvily → en, stinker → en, ^?contagious → en, ^?infectious → en, ^?mangy → en, ^?mealymouthed → en, ^?scrubby → en, ^?scurvy → en, ^?tacky → en, ^?vile → en, ^?yellow dog → en, ^?base-born → en, ^?contemptible → en, ^?hand-dug → en, ^?leprous → en, ^?lowly → en, ^?peddling → en, ^?pitiable → en, ^?scruffy → en, ^?sneaky → en, ^?snide → en, ^?villainous → en, ^?yellow-dog → en
• Tirkî: cenabet → tr, cüzamlı → tr, cüzam → tr, egzama → tr, körlük → tr, şeni → tr, cüzzam → tr, ^?yenik → tr, ^?miskin → tr