muhît

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	muhît	muhît
Îzafe	muhîta	muhîtên
Çemandî	muhîtê	muhîtan
Nîşandera çemandî	wê muhîtê	wan muhîtan
Bangkirin	muhîtê	muhîtino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	muhîtek	muhîtin
Îzafe	muhîteke	muhîtine
Çemandî	muhîtekê	muhîtinan

muhît mê

1. derdor, hawir, çarmedor, dewrûber, dorber, dewrûdor, dorûber, derûdor, havêrke, hawirdor, dorhêl, erdîm, war, dever, jîngeh
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. okyanûs (nimûne: Mamosta Hejar debêjêt "[ey dillope firmêskî min] be hawar û dadit muhît bişllejêne - le çepgerdî gerdûn heqî kurd bistêne")
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• mihîd
• mihît
• muhîd

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]: mu- + hût (anku "cihê hûtan")

Ji wêjeya klasîk

• Hey'atê felek bi wechê qudret
  Bê qalib û bê muhît û miqyas
  Bê alet û bê muşîr û miqras — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Almanî: Gebiet → de nêr, Kreis → de nêr, Milieu → de nêr, Umgebung → de mê, Umkreis → de nêr, Umwelt → de mê
• Îngilîzî: milieu → en
• Tirkî: çevre → tr, muhit → tr