niyaz

 Binêre herwiha: Nîyaz

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /nɪˈjɑːz/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: ni·yaz

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	niyaz	niyaz
Îzafe	niyaza	niyazên
Çemandî	niyazê	niyazan
Nîşandera çemandî	wê niyazê	wan niyazan
Bangkirin	niyazê	niyazino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	niyazek	niyazin
Îzafe	niyazeke	niyazine
Çemandî	niyazekê	niyazinan

niyaz mê

1. niyet, inyet, merem, mebest, qezd

   Niyaza min ewe ku sala bêt ji Kurdistan ê biçim.

Ji wêjeya klasîk

• Tînit bi hîle kar-i saz
  Geh geh ko naz e û geh niyaz
  Sehhar û pir mekkarê çerx — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: نیـاز‎

Etîmolojî

Hevreha farisî نیاز‎ (niyaz), avestayî nî-az- (dehf dan jêr) ji zimanên îranî *ni- (binere niştin) + *az- (binere ajotin)

Jê

Lêker:

• niyaz kirin

Navdêr:

• niyazkirin

Rengdêr:

• niyazkirî

Werger

• Almanî: Anliegen → de m, Gebet → de m
• Erebî: ^?دعاء‎, ^?الشاكلة‎, ^?الطیة‎, ^?النیة‎, ^?الهم‎
• Farisî: نیاز‎ → fa, خواسته‎ → fa
• Îngilîzî: intention → en, ^?trend → en, purpose → en, aim → en, ^?intensively → en, ^?intendment → en, ^?self-suggestion → en
• Tirkî: dilek → tr, dua → tr, yakarı → tr, hacet → tr, niyaz → tr

Tirkî

Navdêr

niyaz

1. Lava, başkurî, hewîn.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)