norm

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /noːɾm/
• Jihevqetandin: norm

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	norm	norm
Îzafe	norma	normên
Çemandî	normê	norman
Nîşandera çemandî	wê normê	wan norman
Bangkirin	normê	normino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	normek	normin
Îzafe	normeke	normine
Çemandî	normekê	norminan

norm mê

1. asa, edet, bend, qanûn, zagon, qeyd, krîter, rêbaz, standard, nimûne, mîsal, tîp, destûr, model,
   tişta/ê ku normal e
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• norim

Bide ber

• nerm

Jê

• bênorm
• bênormî
• normandin
• normandî
• normatîv
• normîner

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Regel → de m
• Fînî: sääntö → fi, normi → fi
• Fransî: norme → fr
• Îngilîzî: norm → en
• Swêdî: norm → sv
• Tirkî: norm → tr, asa → tr, düzgü → tr

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê (Teksas))^ⓘ

Navdêr

norm

1. rêbaz, binik, pîvanî, nimûne, sereta, pend, gotina mezinan, têkraya hejmarî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Tirkî

Navdêr

norm

1. sêr, asa, norm
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)