roşan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /roːˈʃɑːn/
• Jihevqetandin: ro·şan

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	roşan	roşan
Îzafe	roşana	roşanên
Çemandî	roşanê	roşanan
Nîşandera çemandî	wê roşanê	wan roşanan
Bangkirin	roşanê	roşanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	roşanek	roşanin
Îzafe	roşaneke	roşanine
Çemandî	roşanekê	roşaninan

roşan mê

1. cejn, eyd, kêf, şahî
   • 2005.05.16, roja duşemê, li Qada Deriyê Çiyê, hemû mêvanên beşdar û zarokên Amedê li hev civiyan. Bi awayekî xweş û geş, bi govend û stranên germ dawî li şahiya xwe, dawî li roşana xwe anîn. Lê weke ku wan nedixwest tu car ev şahî biqede. — (Dibistanakurdi.com, jêwergirtin: 9/2006)

Etîmolojî

ro (roj) + şan (2)

Jê

• roşanane
• roşangêrr
• roşangêrrî
• roşanî

Werger

• Farisî: جشن‎ → fa, خراشیدن‎ → fa, ساییدن‎ → fa
• Îngilîzî: ^?scrappy → en

Zazakî

Navdêr

roşan

1. cejn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)