sefîn

 Binêre herwiha: Sefîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /sɛˈfiːn/
• Kîtekirin: se·fîn

Lêker

sefîn negerguhêz

1. sinifîn, bûn sef-sef, li gor sefan rêz bûn, rêz girtin, hatin sefandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: سه‌فین‎

Herwiha

• sefiyan

Bide ber

• Sefîn
• sefîne
• sefînk

Tewîn

Lêker:

-sef-

Têkildar

• sefandin

Etîmolojî

• sef + -în

Jê

• sefiyayî

Werger

• Îngilîzî: distil → en, drainage → en, rank and file → en
• Tirkî: dizilme → tr, dizilmek → tr, süzülme → tr, süzülmek → tr, süzülüş → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sefîn	sefîn
Îzafe	sefîna	sefînên
Çemandî	sefînê	sefînan
Nîşandera çemandî	wê sefînê	wan sefînan
Bangkirin	sefînê	sefînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sefînek	sefînin
Îzafe	sefîneke	sefînine
Çemandî	sefînekê	sefîninan

sefîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Dil me ji rengê bilbilan şubhetê dax-i lale kir
  Pîrê muxan ji şîşeyê da me sefînekê meyê
  Şukrê Xwidê ko qulzemek min ji xwe ra qubale kir — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)