welidîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /wɛlɪˈdiːn/
• Kîtekirin: we·li·dîn

Lêker

welidîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	diwelidim
	tu	diwelidî
	ew	diwelide
	em, hûn, ew	diwelidin
Fermanî	Yekjimar	biwelide
	Pirjimar	biwelidin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	ez	welidîm
	tu	welidî
	ew	welidî
	em, hûn, ew	welidîn
Formên din:

welidîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. ji day bûn, ji dayik bûn, Xwedê dan, hatin dinyayê, zan, bûn, çêbûn

   Kurrê we kengî welidiye?

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: وه‌لدین‎

Herwiha

• welidan
• welidiyan
• welidîyan
• welidyan

Têkildar

• weled
• welidandin
• tewlîd
• mewlîd
• mîlad

Tewîn

-welid-

Etîmolojî

Ji erebî [skrîpt hewce ye] (w-l-d-) + -în, binêre: weled.

Jê

• welidî
• welidîtî
• welidiyayî
• welidiyayîtî

Werger

• Erebî: ولادة‎, وضع‎ → ar, ولد‎ → ar
• Farisî: زاییدن‎ → fa
• Îngilîzî: accouchement → en, birth → en
• Tirkî: doğma → tr, doğmak → tr, doğum → tr, zan → tr, ^?tevellüt → tr, ^?doğuş → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	welidîn	welidîn
Îzafe	welidîna	welidînên
Çemandî	welidînê	welidînan
Nîşandera çemandî	wê welidînê	wan welidînan
Bangkirin	welidînê	welidînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	welidînek	welidînin
Îzafe	welidîneke	welidînine
Çemandî	welidînekê	welidîninan

welidîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)