çoq

Kurmancî

Rengdêr

çoq

1. Meşa xwehr yan seqet.
   • "Pişt" ji stû heta navê ye; li hêla piştê, binê stû, nav her du milan "qorik" e. Ji kesên ku ji qorikê ve xûl dibin re "qop" dibêjin, ango bi Tirkî "qambûr". "Qop" û "qup" dijwate ne; Qup tîkbûn û qop jî xûlbûn e. Mînak; filankeso xwe çiqas qup dike, bêvankesê qop bûye, li qorika pişta wî/wê xistin. Li cem me ji kesên ku qop bûne re "qopo" tê gotin. Meşa ne serast an kesên seqet "çoq" e, ji kesên wisa re jî "çoqo" tê gotin. Em ji kesên ku xwe dihetikînin ango şerm nakin re "şûtik" dibêjin. — (Abdurrahman Önen di koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê de, 12/2011)

Herwiha

• çolax

Jê

• çoqandin
• çoqê
• çoqî
• çoqîn
• çoqo

Teteriya krîmî

Lêker

çoq

1. gelek, pir, zehf

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên gelek hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}