şamî

Kurmancî

Rengdêr 1

şamî

1. Kesa/ê ku hindik por li serî şên dibe yan jî qet lê şên nabe.

   Hevmane: kêmpirç, kêmpor, bêpirç, bêpor

Nêzîk

• keçel

Bide ber

• kose

Jê

• şamîtî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Rengdêr 2

şamî

1. Ya / yê Şamê yan ji Şamê

   Hevmane: dîmeşqî

Jê

• şamîtî

Etîmolojî

Ji Şam + -î.

Navdêr

şamî

1. Guhartoyeke genimokê şamî (“genimê şamî”).

Hewramî

Navdêr

şamî

1. zebeş, şitû
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Zazakî

Navdêr

şamî

1. şîv
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)