bende

Kurmancî

Navdêr

bende mê û nêr

1. benî, kole, evd
   • Gava meriv dibîne ku kesên weka Aysel Tuglukê û Akin Birdalî bûne berendamên serbixwe li ser navê diyarbekiriyan, bivê nevê fenûfûtên kemalîstan ên salên 1920-an tên bîra meriv ku wê demê kemalîstan tirkên nasyonalîst yên bendeyên dewletê ên wek Mazhar Mufit Kansû û kesên din ji bajarên Kurdistanê dikirin parlamenterên Cumhuriyet Halk Firkasî û ew dişandin parlamentoyê. Ew tirk bûn, gelek caran wan bi xewnên çavan jî ew bajarên ku xwedêgiravê jê dihatin hilbijartin nedîtibûn. Ne kurdên wan bajaran ew nas dikirin, ne jî wan ew kurd dîtibûn,, lê di meclisa tirkan de li ser navê wan bajaran hesp dibezandin, xizmeta dewleta xwe dikir. — (Mûrad Ciwan: Diyarbekir xwîn digirî, Netkurd.com, 6/2007)

Jê

• bendehî
• bendetî
• bendeyane
• bendeyî
• bendebûyî
• bendekirî
• bendebûn
• bendekirin
• bende bûn
• bende kirin

Etîmolojî

Ji bend + -e.

Werger

• Almanî: Diener → de n, Knecht → de n, Leibeigener, verbunden → de, ^?ergeben → de, ^?Lehnsmann → de m
• Erebî: ^?عبدل‎
• Farisî: غلام‎ → fa, بنده‎ → fa, برده‎ → fa
• Îngilîzî: bondsman → en, ^?chattel → en, ^?forbidding → en, ^?porringer → en, ^?proscribed → en, ^?serf → en, ^?liege → en, ^?waiting for → en, captive → en, slave → en, ^?helot → en
• Tirkî: bağımlı → tr, bağlı → tr, köle → tr, bende → tr, esir → tr, kul → tr, bendegân → tr, mukayet

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bende		herî bende

bende

1. benî, kole, evd
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Kapverdî

Lêker

bende

1. firotin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Latviyayî

Navdêr

bende nêr

1. celad
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên celad hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Papyamentoyî

Lêker

bende

1. firotin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Tirkî

Navdêr

bende

1. bende, benî, bendî, hululk
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)