devok

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɛˈvoːk/
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: de·vok

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	devok	devok
Îzafe	devoka	devokên
Çemandî	devokê	devokan
Nîşandera çemandî	wê devokê	wan devokan
Bangkirin	devokê	devokino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	devokek	devokin
Îzafe	devokeke	devokine
Çemandî	devokekê	devokinan

devok bi gelemperî mê

1. Awayê ango şêweyê zimanê yan axiftina herêmekê yan bajarekî yan gundekî û hwd.

   Devoka badînî, devoka Diyarbekirê, devoka gundê wan.

2. Ne zimanê standard.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. Zimanê axiftinê, ne zimanê nivîsînê.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. Zimanê taybet, ne zimanê giştî.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• devokî

Bide ber

• zarava
• zar
• ziman

Etîmolojî

Ji dev + -ok

Werger

• Almanî: Dialekt → de m, Akzent → de m, Tonfall → de m, sonnenhell → de
• Danmarkî: dialekt → da
• Erebî: لهجة‎ → ar
• Farisî: تشدید‎ → fa, گویش‎ → fa, گویش محلی‎ → fa, لهجه‎ → fa
• Îngilîzî: (local) dialect, slang → en, accent → en, ^?embolus → en, ^?subdialect → en
• Tirkî: diyalekt → tr, halk ağzı → tr, zar → tr, aksan → tr, şive → tr, ağız → tr