dot

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /doːt/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: dot

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dot	dot
Îzafe	dota	dotên
Çemandî	dotê	dotan
Nîşandera çemandî	wê dotê	wan dotan
Bangkirin	dotê	dotino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dotek	dotin
Îzafe	doteke	dotine
Çemandî	dotekê	dotinan

dot mê

1. Zaroka mê ya kesekê/îto.

   Hevmane: keç, kiç, kîz, qîz

   • Kurd perîşan maye îro têk de bûn serqot û rot
     Dijmin ew dane ber hev dil bi ateş wan disot
     Têk li ber topan biriştin kal û xort û bûk û dot
     Ger dipirsî tu li halê miletê meqhûrê xot
     Horî bedbext û xiflet girt û dil hoşarê kurd — (Cegerxwîn)

   Dê û dotan şer kirin, bêaqilan jê bawer kirin.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: دۆت‎

Herwiha

• do
• duh
• duht

Jê

• dotane
• dotanî
• dotmam
• doter

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî *dʰugh₂tḗr (“keç, dot”), belkî ji *duh- ("dotin") + *-ter ya di peyvên din jî yên mirovahiyê de (*bʰréh₂tēr: bira, *méh₂tēr: dayik, mak, *ph₂tḗr: bab), hevreha دہت‎ (duht) ya belûçî, دخت‎ (duxt) û دختر‎ (duxter) yên farisî, duxt, duxter yên pehlewî, avestayiya kevn 𐬛𐬎𐬔𐬆𐬛𐬀𐬭 (dugider-), avestayiya nû 𐬛𐬎𐬖𐬜𐬀𐬭 (duɣđar), sanskrîtî दुहितृ (duhitṛ), ermenî դուստր (dustr), hîtîtî 𒁺𒌓𒋻𒊑𒄿𒀀𒋾𒄿𒀀𒀸 (duttariyatiyas), rusî дочь (doçi), yûnaniya kevn θυγάτηρ (thugatēr), almanî Tochter, îngilîzî daughter, swêdî dotter...

Werger

• Almanî: Mädchen → de n, Tochter → de m
• Erebî: ^?جمش‎ → ar, ^?حلب‎ → ar, ^?شخل‎ → ar
• Farisî: دختر‎ → fa, فرزند دختر‎ → fa
• Îngilîzî: girl → en, daughter → en
• Tirkî: kız → tr, ^?bikir → tr, ^?kız evlat → tr

Formeke lêkerê

dot

1. Dema borî ji lêkera dotin.

   Wê çêleka xwe dot.

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng (AU)^ⓘ
• Deng (Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê (Aurora))^ⓘ

Navdêr

dot

1. niqte, xal, nuqte
2. leke, teqme

Bide ber

• point

Latviyayî

Lêker

dot

1. dan, dayîn

Volapûkî

Navdêr

dot

1. guman, şik

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên guman hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}