pîrek

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pîrek	pîrek
Îzafe	pîreka	pîrekên
Çemandî	pîrekê	pîrekan
Nîşandera çemandî	wê pîrekê	wan pîrekan
Bangkirin	pîrekê	pîrekino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pîrekek	pîrekin
Îzafe	pîrekeke	pîrekine
Çemandî	pîrekekê	pîrekinan

pîrek mê

1. jin, kebanî, bermalî, afret, kuflet, kulfet, kabanî, kavanî, kevanî
2. hevjîna kesekê

Jê

• pîrekî
• pîrekîtî
• pîrektî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Erebî: ^?امرأة‎ → ar, ^?مرأة‎ → ar
• Farisî: زن‎ → fa, همسر‎ → fa
• Îngilîzî: ^?woman → en, ^?old woman → en wife
• Tirkî: avrat → tr, familya → tr, kadın → tr, karı → tr, refika → tr, ^?ev şenliği

Formeke navdêrê

pîrek

1. Formek ji peyva pîr

   Pîrek û du zarok bûn.

2. dapîrek

   Pîrek û neviyê xwe.

3. kesa ne keç

pîrek (cureyê peyvê?)

Mane

1. Kesa ku ji keçanîyê derketiye.