Carolus de Gaulle
Carolus de Gaulle, praenominibus plenis Charles André Joseph Marie (Insulae natus die 22 Novembris 1890; mortuus in Colombey-les-Deux-Églises die 9 Novembris 1970) fuit in secundo bello mundano dux Franciae Liberae et primus praeses quintae rei publicae Francicae.
Carolus de Gaulle
Obitus: 9 Novembris 1970; Colombey-les-Deux-Églises
Patria: Francia
Nomen nativum: Charles André Joseph Marie de Gaulle
Familia
Coniunx: Yvonne de Gaulle
Proles: Anne de Gaulle, Philippe de Gaulle, Élisabeth de Gaulle
Familia: de Gaulle family
Memoria
Insignia heraldica
Vita
recensereAlumnus fuit Collegii Stanislai Lutetiae in urbe, deinde Scholae Militaris Specialis Saint-Cyr.
Princeps Franciae Liberae
recensere
In secundo bello mundano, in Britannia, dux Franciae Liberae factus est. Die 13 Novembris 1945
Belli initium
recensereBellum incipit cum Germania in Poloniam invasit, 1 septembris 1939, et Francia Britaniaque Germaniae bellum indixerunt. Carolus de Gaulle qui praefectus erat ducebat quinti exerciti pugnae Wangenbourgo. Comiter principis Lebrun accepit et cum Germani provocaverunt, Carolus de Gaulle solam victoriam Franciae fecit. 25 maiii, evasit imperator et munus 5 Junio.
Princeps Franciae Paulus Reynaud erat. Cum is abdicavit, marescallus Pétain pacem facere cupivit. Carolus de Londinio ivit et 18 Junio vocavit Gallos qui pugnam pergere cupivernut. IIs londinio venire dixit.
Franciam liberam condidit et ea emblemas crux Lotharingiae fuit. Gubernatio marescalli Pétain,Viciaco , capite condemnavit Carolo de Gaulle. Dixit imperator : "Ei sententiae nulla auctoritas est! " Cum maresscallus Pétain Adolphum Hitler invenit Montorio, ab Brazzapole gubernationem marescalli negavit. Propaganda marescalli adversus de Gaulle in aliquem vehementus invehit, sed is alicui animos addidit Repugnationi Francicae.
Pugna Fracicae
recensere8 Novembris 1942 americani Africae exscensionem fecerunt. Invenerunt Darlan atque ei praeceptum africae francicae dederunt. De Gaulle Alicuit irasci et homo repugnationis Darlan interfecit. Americani non cupiverunt Carolum de Gaulle et invenerunt imperatorem Giraud. Sed populus Americae de Gaulle dilexit et, Yalta, evasit Carolum de Gaulle cum imperatore Giraud ducem Franciae Liberae.
De Gaulle evicit imperatorem Giraud.
Liberatio
recensereAmericani, Britani et pugnatores Canadae Franciaeque Liberae excensionem Francia fecerunt. De Gaulle intercessit adversus Americanos qui cupieverunt Franciae amgoti monetam imponere. Vixit et 25 Junio 194, Lutetia liberata est. Carolus de Gaulle imperator triumphavit in Campis Elysiicum populo Lutetiae.
Germania Japoniaque pacem fecerunt et, liberatione Franciae factae, de Gaulle zonam occupationis in Germania cupivit.
Parlamentum Franciae nuper Carolum de Gaulle omnibus votis praesidem ministrorum creavit. Antea saltem partem Repugnationis Francicae dirigebat.
Consilii praeses
recensereDie 28 Maii 1958 factus est praeses Consilii quartae Reipublicae. Nova constitutione Quintae Rei Publicae promulgata die 21 Decembris eiusdem anni praeses rei publicae nominatus est. Die 19 Decembris 1965 Carolus de Gaulle in altera latione suffragiorum populi vicit et praeses rei publicae Franciae iterum electus est.
Praeses Reipublicae
recensereAnno 1958 electus est primus praeses Quintae Reipublicae. Die 15 Februarii 1963 insidiae ei praesidi a societate clandestina legatum militum "OAS" paratae detecta sunt: Scelerati praesidem rei publicae Francicae interficere in animo habuerant, quod de Gaulle libertatem Algerio concesserat. Carolus de Gaulle etiam Maius 68 gessit.
Anno 1969, Carolus de Gaulle proposuit populo gallo referendum de senato. "Si populus me infirmat, discedam" inquit. Id ab 52,41% Gallorum recusatum est. Deinde, de Gaulle discessit.
Mors
recensereCarolus de Gaulle 9 Novembris 1969 mortuus est. Humatus est in vicino suo Colombey-les-deux-Eglises, ut cupiebat. Lutetiae, magni ritus fuerunt.
Bibliographia
recensere- Pierre Bouvier, "[https://www.lemonde.fr/big-browser/article/2020/05/08/comment-churchill-a-craint-que-de-gaulle-annonce-la-victoire-des-allies-avant-les-principaux-interesses_6039042_4832693.html Quand Churchill craignait que de Gaulle annonce la victoire des alliés en 1945" in Le Monde Big Browser (8 Maii/19 Maii 2020)
- Jean-Louis Crémieux-Brilhac, La France libre. 2a ed. 2 voll. Lutetiae: Gallimard Folio, 2014
- Jean Lacouture, De Gaulle. Lutetiae: Éditions du Seuil, 1984-1986. 3 voll.: 1 — Le Rebelle (1890-1944), 1984 (ISBN 2-0200-6968-7); 2 — Le Politique (1944-1959), 1985 (ISBN 2-0200-8933-5); 3 — Le Souverain (1959-1970), 1986 (ISBN 2-0200-9351-0)
- Peter Mangold, The Almost Impossible Ally: Harold Macmillan and Charles de Gaulle. Londinii: I. B. Tauris, 2006 (Paginae selectae apud Google Books)
- Carolus de Gaulle, Mémoires de Guerre, Plon, Lutetiae
 | |
|
Napoleo Bonaparte primus consul 1799, imperator 1804 • Ludovicus XVIII rex 1814 • Carolus X 1824 • Ludovicus Philippus 1830 • Ludovicus Napoleo Bonaparte praeses 1848, imperator 1851 • Adolphus Thiers praeses 1871 • Patricius de Mac-Mahon 1873 • Iulius Grévy 1879 • Maria Franciscus Sadi Carnot 1887 • Ioannes Casimir-Perier 1894 • Felix Faure 1895 • Aemilius Loubet 1899 • Armandus Fallières 1906 • Raimundus Poincaré 1913 • Paulus Deschanel 1920 • Alexander Millerand 1920 • Gasto Doumergue 1924 • Paulus Doumer 1931 • Albertus Lebrun 1932 • Philippus Pétain princeps civitatis Francicae 1940–1944 • Carolus de Gaulle praeses Franciae liberae 1940, praeses regiminis provisorii 1944 • Felix Gouin 1946 • Georgius Bidault 1946 | |
| | |
|
Vincentius Auriol 1947 • Renatus Coty 1954 • Carolus de Gaulle 1958 • Georgius Pompidou 1969 • Valerius Giscard d'Estaing 1974 • Franciscus Mitterrand 1981 • Iacobus Chirac 1995 • Nicolaus Sarkozy 2007 • Franciscus Hollande 2012 • Emmanuel Macron 2017 Opus geopoliticum • Porta Unionis Europaeae • Duces civitatum Europaearum hodiernarum • Porta Franciae • Index praesidum rei publicae Francicae Capsae cognatae: Duces civitatum Unionis Europaeae • Reges Francorum • Principes Franciae 1799–1946 • Primi ministri Franciae | |